เหมือนมีเยื่อใยบางบาง
กีดขวางระหว่างเราสอง
ได้เพียงแต่แค่จ้องมอง
สบตาทั้งสองอย่างร้าวราน
ทำไมถึงเป็นเช่นนี้
รักที่มีไม่เคยหวาน
พบแต่ขมตลอดกาล
นานแสนนานที่ผ่านมา
ได้แต่มองอยู่ห่างห่าง
ใจบอบบางต่างห่วงหา
และหวังดีเสมอมา
คือคุณค่าของหัวใจ
เพราะมีเธอฉันจึงอยู่
ยังยิ้มสู้อยู่มาได้
แม้ดูเหมือนเราห่างไกล
เพราะหัวใจฉันใกล้เธอ