หน้าส่วนตัว
เก้าอี้ตัวเดิม..
ที่ทำหน้าที่เพิ่มเติมสีสัน
เส้นทางเก่า-เก่า..ที่เราเดินร่วมกัน
ทุกอย่างก็แค่ฝัน..วันนี้มัน..ไม่เหลืออะไร
ร้องไห้..ได้หรือเปล่า..
คงไม่ดูงี่เง่า..เกินไปใช่ไหม
ฟูมฟาย..ตามประสา..คนไม่เหลือใคร
เข้มแข็งไม่ไหว..ก้อนเนื้อข้างใน..มันเจ็บชา
อดทนกับความรัก..
ที่ไม่ได้ให้อะไรนัก..นอกจากความปวดปร่า
เธอเอง..คงเหนื่อยใจ..กับการฝืนทำไป..ที่แล้วมา
เมื่อเจอใครที่ดีกว่า..จะจากลา..ไม่แปลกเลย
ว่าไม๊.. ..
บางทีอะไรๆ.. ..มันง่ายกว่าที่คิด
เราอยากเปิดตากว้างๆเหมือนกันน๊า....
เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น
ช็อกโกแล็ต 7 มี.ค. 2549 00:31 น. - ID 87388 
1080
9
0
7 มีนาคม 2549 00:35 น. - comment id 564887
ง่า ชีวิต อึดอัดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
7 มีนาคม 2549 07:00 น. - comment id 564892
ร้องไห้........ได้นะ น้องนัส หากจะทำให้เธอเข็มแข็งในวันหน้า จะกลัวอะไรกันเล่า........... กับการโรยลาของดอกไม้ ในเมื่อความยิ่งใหญ่ของมันคือการได้เบ่งบานไม่ใช่หรอ เก็บภาพทั้งหมดใส่ไว้ในความทรงจำ......... เก็บสิ่งที่เธอทำให้ฉันไว้ในลิ้นชักสีขาว เก็บทุกอย่างที่ถูกเรียงร้อยเป็นเรื่องราว เก็บดวงดาวที่เคยแพรวพราวไว้ในความรู้สึกไม่ลืมเลือน รักนะ...........คนดี.. อย่างน้อยก็มี ฉันคนเดิมที่จะนั่งอยู่ที่เก่ากับเธอ
7 มีนาคม 2549 07:08 น. - comment id 564893
ชอบภาพประกอบ ชอบกลอน ชอบคนแต่ง และชอบแวะมาทักทายนู๋นัสคนน่ารักอ่ะ... เก้าอี้ตัวเติม ที่เคยเพิ่มสีสันให้กับความรัก ยามเหนื่อยล้ากับหน้าทีการงานหนัก หนัก ก็อาศัยพักพิงจนหายเหนื่อยหัวใจ ร้องไห้มีน้ำตา กับสิ่งนำพาที่ทำให้ใจฉันอ่อนไหว ซุกเข่ากอดอกนั่งร้องไห้ เพราะเหนื่อยล้ากับสิ่งที่หัวใจได้เจอะเจอ ปลุกปลอบฉันเพียงแค่ส่งรอยยิ้มมาให้เพียงเท่านั้น ในความฝันโอบกอดให้ฉันได้หยุดความพร่ำเพ้อ หากวันนี้ฉันขาดซึ่งความรู้สึกหัวใจที่ไร้เธอ น้ำตาเอ่อขอกอดเข่าซุกหน้าร้องไห้เพียงลำพัง เมื่อสมัยช่วงพี่ยังละอ่อนอยู่พี่มีเก้าอี้ดาวอยู่ตัวนึง พี่รักเก้าอี้ดาวตัวนั้นมาก ... ไม่ว่าพี่จะมีความสุขหรือความทุกข์พี่ก็จะนั่งเล่นเสมอ แต่วันนี้พี่โตขึ้นมาอีกนิดนึง ... พี่เพิ่งรู้ว่าเก้าอี้ดาวที่พี่สร้างขึ้นมันเป็นความเพ้อฝันแบบเด็ก ๆ แต่พี่ก็รู้สึกดีทุกครั้งนะที่คิดถึงมัน .. กับเรื่องบางเรื่องอย่าพยายามทำความเข้าใจกับมัน เพราะทำให้เราร้องไห้มากขึ้นกว่าเดิมเพราะว่าพยายามเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจมันสักที กับความรัก .. พี่ก็ไม่ได้ไขว่คว้า เพราะพี่ถือคติจากพี่ชายว่า ถ้าใช่มันก็ใช่ ถ้าคบกันไปไม่ใช่ก็เป็นเพื่อนกัน และกับการกระทำบางอย่างอย่าคิดเผื่อในสิ่งที่เค้าทำ เพราะบางที เราเองเป็นฝ่ายคิดมากไปเองฝ่ายเดียว ก็ ....เอาเป็นว่าสู้ ๆ ๆ นะคะ ... เอ้าน๊า... คนน่ารักแบบน้องนัส .. สักวันคนที่นัสรักก็จะรักเหมือนอย่างที่นัสรักเค้าล่ะค่ะ พี่เอมจะเอาใจช่วยนะจ๊ะ
7 มีนาคม 2549 07:49 น. - comment id 564900
ต้องทำใจค่ะ ความรัก ความต้องการไม่มีวันจบค่ะ... ... แวะมาทักทายค่ะ พี่ชื่อเหมียวนะค่ะ...รักษาสุขภาพนะค่ะ...
7 มีนาคม 2549 08:30 น. - comment id 564906
จมอยู่กับตัวเอง ติดอยู่กับเวลา มีเพื่อนเป็นน้ำตา วันนี้อ่อนนล้า...ไม่มีเธอ แวะมาอ่านกลอนเพราะๆจ้า
7 มีนาคม 2549 13:28 น. - comment id 564956
ง่า... ยัยนัสสู้เค้าน้าาาาาาา ป่านยังอยู่ที่เดิม อยู่คอยเปงกำลังจัยให้นัสไง ถ้าอยากร้องก็ร้องออกมาเถอะ ร้องมาให้หมดนะ อย่าเก็บอาวว้ายเรย เรื่องแบบนี้ป่านเจอจนชิน T^T สู้ๆนะนัส จุ๊บๆ
7 มีนาคม 2549 17:18 น. - comment id 565013
อืม ปล่อยวางครับ เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น เป็นกำลังใจให้เสมอนะคับ
8 มีนาคม 2549 09:14 น. - comment id 565087
อิอิ หลานดินบอกให้ปล่อยวาง พูดเหมือนเป็นแม่แก่เลยนะหลานรัก น้องนัส พี่เคยคิดแบบนี้เดี๊ยะๆเลย อิอิ แต่ไม่เคยทำได้สักทีค่ะ
8 มีนาคม 2549 19:16 น. - comment id 565181
ง่าาา นู๋นัส จะบอกไรดีล่ะ ก่อนอื่นขอชมก่อนละกัน ว่ากลอนเพราะ แต่ที่สู้ไม่ค่อยดีตรงที่ว่า นู๋นัสเหมือนกำลัง เซงๆ เบื่อโลก อยู่อ่ะจิ ไม่เอาน้าาา สู้ๆนะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้นะ
9 มีนาคม 2549 20:56 น. - comment id 565334
แม้วันนี้ไม่เหลือสิ่งที่หวัง ไม่เหลือแม้เค้าลางความสดใส ไม่เหลือแล้วตั้งแต่ที่เธอจากไป แต่ยังไงวันเวลาก็ต้องเดิน วันนี้อาจเหนื่อยอาจท้อ อาจเจ็บ อาจคิดพอ กับความหวัง แต่ขออย่า ทิ้งฝัน ที่ทำให้ เธอมีพลัง ก้าวไปยัง ทางที่ฝัน วันก้าวเดิน อยากได้กะลังใจก็ฝากให้ล่ะกัน
12 มีนาคม 2549 20:17 น. - comment id 565888
กลับมาวันแรก ....... อยากอ่ากลอนของนัส .. ที่สดใสๆๆ ... .. ว้า ... นัสเป็นไร มีอะไรไม่สบายใจอ่ะ ... เป็นห่วงน๊า ... เออ .. พิมพ์ไปก็คิดว่า นัสจำเราได้ป่าวหว่า.......? แตงไง .... จำได้มั้ย .... แตงหายไปเกือบปีเลยนะ ก็เพิ่งมาคิดเวลาที่หายไปเมื่อกี้นี้แหละ นานเหมือนกันเนอะ ยังแปลกใจตัวเองเลย ว่าเราหายไปนานขนาดนั้นเลยเชียว อาจเป็นเพราะแตงไม่เคยลืมที่นี่เลยก็ได้นะคิดถึงนะ .... คิดถึงนัส คิดถึงฝัน ... คิดถึงทุกๆคนเลย แตงแต่งกลอนไม่ค่อยออกเลย สงสัยต้องค่อยเป็นค่อยไปแหะ เนี่ย..ที่หายไปก็เพราะ คอมเสียด้วยแหละ ตอนนี้คอมดีแล้ว แต่ว่า..คีย์บอร์ดไม่ค่อยดีแหะ ... ไม่เป็นไร แตงจะเข้ามาอ่านกลอนนัสบ่อยๆน๊า ปิดเทอมนัสไปไหนป่ะ แต่คงต้องเรียนพิเศษใช่ม่ะ แตงก็ต้องเรียนอ่ะ ขี้เกียจจัง .. เออ .. พูดแต่เรื่องแตง อิอิ พูดเรื่องนัสดีกว่า นัสเป็นอะไรอ่ะ มีเรื่องอะไรป่ะ ... กลอนเศร้าจังนะ มีคนเป็นห่วงเต็มเลยเห็นมั้ย สู้ๆๆๆๆนะจ๊ะ ... ยิ้มเข้าไว้ .... มีปัญหาอะไร ก็หาเพื่อนที่ระบายได้ ระบายซะนะ เด๋วมันก็ผ่านไปเอง คิดถึงงงงงงงงงงงงงง (( ย้ำอีกที อิอิ ))
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
