วันคืน...ที่เงียบเหงา
ตั้งแต่คราว..เธอจากไป
ไม่รู้ว่า...อีกเมื่อไหร่
เราจะกลับมาพบกัน
แหงนมอง...บนฟากฟ้า
ถาม..จันทรา..เขาอยู่ไหน
ไยเขา...มาจากไป
ทิ้งให้ใจอาลัยอาวรณ์
หวนคิดถึง..วันก่อน-เก่า
เธอเหมือนเงา..อยู่ข้าง..กายฉัน
ยามนี้..เธออยู่ที่ไหนกัน
แม้ในฝัน..ก็ยังไม่เคยเจอ
7 มีนาคม 2549 12:18 น. - comment id 564948
วันคืน..ที่เงียบเหงา เหลือเงาบางบางเกือบจางหาย ความทรงจำย้ำเตือนมิผ่อนคลาย สิ่งสุดท้ายเหลือไว้คราบน้ำตา แวะมาแจมค่ะ

7 มีนาคม 2549 13:38 น. - comment id 564958
นู๋ป่านก็ไม่อยากให้เค้าไปเหมือนกันค่ะ แต่ทำไงได้อ่า นู๋รั้งคัยไม่เก่งซะด้วย แหะๆ ก็ต้องยอมอ่านน้าค้า ก็คงทำได้แค่ร้องไห้ละมั้ง อิอิ นู๋ป่านเปงกำลังใจให้คร่า จุ๊บๆ

7 มีนาคม 2549 13:42 น. - comment id 564960
ทุกวันคงเหงาเหงา จันทร์เจ้าขาเขาอยู่ไหน ไม่ใกล้ไม่ไกลไกล โอ้ดวงเธอไม่มี หรือเธอนั้นหมดรัก เพียงยลพักตร์แล้วหน่ายหนี เคียงใจเธอเพียงนี้ เพราะความดีเคยมีมา คือรักที่แสนรัก เค้าคงพักแสวงหา นิ่งคิดต้องมนต์ตา ในอุรารักเพียงเธอ
