..๏ คำสัญญาคราเก่าที่เล่าขาน ยังกังวานปรุงใจให้พร่ำเพ้อ พาเรานั้นหวั่นไหวใจละเมอ แล้วพลั้งเผลอหลงผิดคิดเป็นจริง หลากถ้อยความยามอดีตช่างรีดเค้น แล้วขู่เข่นคุกคามตามทุกสิ่ง จวบความเศร้าเข้ากระหน่ำตามแอบอิง ถูกทอดทิ้งให้เปลี่ยวอยู่เดียวดาย ฟังลมครวญล้วนประหวั่นพรั่นใจนัก ยิ่งประจักษ์ความหวังครั้งเหือดหาย หากยังมีวลีหนึ่งซึ่งย่างกราย มาทักทายหลอกหลอนตอนค่ำคืน ท้องทะเลเห่สะอื้นคลื่นโหมซัด แม้นอึดอัดหวั่นไหวใคร่ขัดขืน หากความตรมระทมนั้นพลันยั่งยืน ปลุกให้ตื่นขื่นขมยามชมจันทร์ มีจันทร์งามอร่ามเรืองเบื้องบนฟ้า แสนโสภารัศมีที่เฉิดฉัน พร้อมดาวรายพรายประภาวิลาวัลย์ หวนคำนึงถึงสารพันอันล่วงเลย มือบอบบางพลางเพียรเขียนบางสิ่ง เรื่องลวงจริงจากใจใคร่เปิดเผย ทั้งวรรณกรรมคำกวีที่คุ้นเคย บางใครเปรยเอ่ยอ้างอย่างเล่ห์ลวง เขียนหัวใจใหญ่น้อยอันคอยครวญ ร้าวรัญจวนในคำพร่ำหวงห่วง แท้คือเท็จดังเบ็ดร้ายคล้ายพร่ำทวง สิ่งทั้งปวงเขียนขีดกรีดผืนทราย แล้วขุดคุ้ยกรุยกอบรายรอบนั้น ลบโศกศัลย์ร้าวระทมตรมหลากหลาย แม้นบางใครใช้มือเพียรเขียนมากมาย กลับใจร้ายปาดเท้าเข้าลบคำ ขุดผืนทรายหมายเป็นเช่นบ่อลึก ด้วยใจนึกปรารถนาคราบอบช้ำ ครั้นเดือนดาวพราวประพรายฉายหนุนนำ จักลืมคำบางใครไร้เมตตา บ่ออันน้อยพลอยฉ่ำน้ำเข้าขัง เปี่ยมความหวังดังจิตคิดปรารถนา ปรากฏรายพรายดาวพราวจันทรา ให้ทัศนาชื่นชมสุขสมพลัน ลืมเรื่องราวคราวอดีตที่กรีดข่วน ลืมคร่ำครวญถึงใครไร้คำมั่น ลืมรักร้าวราวพิษปลิดชีวัน ลืมบทประพันธ์วรรณกรรมคำสิ้นเปลือง ลืมบทพากษ์หลากกวีที่เอื้อนเอ่ย ลืมคำเปรยพจน์พยางค์ในบางเรื่อง ลืมภาพลักษณ์มักแสดงแสร้งเนื่องเนือง ลืมขุ่นเคืองฝังในเบื้องใจเรา มองจันทราดารารายประกายล้ำ บนผิวน้ำล้วนพิไลอย่างใฝ่เฝ้า แม้นดาวเพ็ญเด่นตระการคราญพริ้มเพรา คงเพียงเงาดาวจันทร์กระนั้นเอง ๚ะ๛
อัลมิตรา 1 พ.ค. 2549 22:54 น. - ID 88848 
1386
16
0
2 พฤษภาคม 2549 00:07 น. - comment id 574362
แวะมาทักทายจ้า
2 พฤษภาคม 2549 00:28 น. - comment id 574365
สวัสดีครับ.....พี่อิม แวะมาทักทายนะครับ ช่วงนี้อากาศร้อน หากลอนเย็นๆมาฝากบ้างนะครับ จะติดตามต่อไปเรื่อยๆครับผม .............น้องแดนไกลคัฟ
2 พฤษภาคม 2549 00:57 น. - comment id 574373
คิ ด ถึ ง อิ ม
2 พฤษภาคม 2549 05:38 น. - comment id 574386
แล้วขุดคุ้ยกรุยกอบรายรอบนั้น ลบโศกศัลย์ร้าวระทมตรมหลากหลาย แม้นบางใครใช้มือเพียรเขียนมากมาย กลับใจร้ายปาดเท้าเข้าลบคำ ชอบบทนี้เป็นพิเศษค่ะ มานั่งชมเงาจันทร์เป็นเพื่อน (ต้องการหรือเปล่าน้อ) พร้อมเอาคาถามาฝากด้วยค่ะ ไว้เสกน้ำบ่อทราย ให้กลายเป็นน้ำมนต์ คอยปัดภาพรังควาน แหะๆ
2 พฤษภาคม 2549 06:18 น. - comment id 574388
.....ดอกไผ่บาน พยานแห่งรัก บานเพื่อลาจาก เจ้าจงปล่อยวาง... อะนะ...ร้องเป็นเพื่อ คงม่ายว่ากันนะ
2 พฤษภาคม 2549 11:04 น. - comment id 574403
ถ้อยอักษรบรรยายคล้ายเจ็บหนัก คราความรักสิ้นค่าน้ำตาไหล ครองคราบเศร้าขื่นขมตรมกว่าใคร อีกช้ำใจซ้ำซากยากบรรเทา รักสลายสูญสิ้นชีวินคว้าง เกินจะสร้างทางใหม่ให้หายเหงา ทุกข์รายล้อมตอมติดชิดเป็นเงา คลื่นความเศร้าโถมใจเกิดว่ายทวน แพ้ราบคาบตราบกายสลายดับ ความแกร่งยับสูญหายไม่คืนหวน คงแต่ร่างซ่อนซุกทุกข์รัญจวน เฝ้าคร่ำครวญร่ำไห้บรรยายกลอน รู้ว่าเธอเจ็บล้นเกินทนรับ พ่ายแพ้ยับโศกเศร้าเฝ้าหลอกหลอน ดั่งลิ่มตอกยอกใจให้ร้าวรอน จำเร้นซ่อนตัวตนทนเดียวดาย ลองเอาทุกข์มากล้นมาป่นบด ลองเก็บกดขื่นขมให้จมหาย ความอาดูรลอกคราบจากใจกาย อดีตคลายสูญดับเลื่อนลับไป สร้างพลังความฝันอันแกร่งกล้า เย้ยหยันท้าอ่อนแอสักแค่ไหน ล้านความเจ็บระรานผลาญหัวใจ จงย่ำไปถมทางที่ย่างเดิน ปูทางรักครั้งใหม่ด้วยความฝัน ผ่านคืนวันก้าวไปไม่ขัดเขิน สุขหรือทุกข์ฟันฝ่าท้าเผชิญ มิสายเกินคนพร้อมก้าว...ยังเฝ้ารอ
2 พฤษภาคม 2549 10:40 น. - comment id 574404
พี่อิมค่ะ ทิ้งความเศร้าไปเถอะค่ะ บัวจะเล่านิทานให้ฟังค่ะ กาลละครั้งหนึ่งนานๆๆๆๆนานมากค่ะ ให้บัวไปคิดก่อนนะค่ะนานจนบัวจำไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวบัวคิดออกแล้วจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะค่ะ
2 พฤษภาคม 2549 11:51 น. - comment id 574405
น้องอิม...จ๋าจงนำพาความสนุกและสุขสันต์ .......มาเพื่อให้กำลังใจซึ่งกันและกัน...และเมื่อถึงวันนั้นความผูกพันก็คงเดิม
2 พฤษภาคม 2549 11:57 น. - comment id 574406
กระแสชลปนเชี่ยวภาพเกลียวคลื่น ระลึกฟื้นคืนเงาจันทร์สั่นพลิกไหว วกห้วงรักเคยพักจิตคิดหวั่นใจ ล่วงเลยไปใจสะท้านอกพล่านนัก ใยเสียงเจ้าเฝ้ากู่เรียกคู่ชื่น ปนสะอื้นฝืนหทัยยามได้ประจักษ์ ยิ่งสำเนียงสั่นเครือเผื่อใจภักดิ์ เหมือนประตักกระหน่ำหลักหักเอนเอียง พนาไพรในป่าคราหวานชื่น ความครืกครื้นตื่นวนาคราส่งเสียง เสียงนกไพรหลายหลากมักเอนเอียง ต่อสุ้มเสียงขมิ้นน้อยพลอยหวั่นดวง ห้วงระทมตรมเสียงสำเนียงเพรียก น้ำค้างเปียกคอนน้อยคอยสุดหวง จันทร์ดาวลอยพลอยลับนับทั้งปวง ดุจสายห้วงกระแสชลล้นจากไกล.
2 พฤษภาคม 2549 11:26 น. - comment id 574408
โต้สายลมเพียงลำพังระวังหวัด คลื่นซ้ำซัดโศกถมกลบจมหาย ร้องไห้ตราบน้ำตาท่วมปอดบวมตาย ฤๅจะหมายบางใครให้หวนคืน คำสัญญาครั้นสายัณห์ก็ผันเปลี่ยน ทิวาเวียนวกวนต้องทนฝืน ผ่านราตรีมืดดำทุกข์กล้ำกลืน ยิ่งห่วงหวงทรวงสะอื้นทุกคืนวัน เงาสะท้อนบางใครในบ่อน้ำ ยังยอกย้ำทวงถามซึ่งความฝัน พักตร์ผ่องเพ็ญไฉนลวงเช่นดวงจันทร์ พอไก่ขันก็ร้างไปไม่ใยดี ลืมทุกสิ่งทุกคำเคยพร่ำพลอด ลืมอ้อมกอดอุ่นประทับเคยขับขี่ี ลืมเสียงเพลงกล่อมนิทรายามราตรี ลืมลูกหมีลูกหมาลูกม้าฤๅ
2 พฤษภาคม 2549 11:44 น. - comment id 574410
ถ้อยคำสัญญาคร่าชีวิต เหลือสิทธิ์ฝันพริ้มรอยยิ้มแจ่ม เดือนเสี้ยวดาวชื่นในคืนแรม เมฆแย้มเจ้าจันทร์คืนขวัญฟ้า ผ่านช่วงร้อนหนาวบางคราวหนัก ดาวพรายดอกรักบรรเจิดจ้า แบกโลกโบกฝันวันเวลา พบว่าคือวิถีที่ก้าวเดิน หลงแค่น้ำคำว่าล้ำค่า หลงเพียงวาจามานานเนิ่น ต้องฟันต้องฝ่ากล้าเผชิญ ยับเยินถูกย่ำเพราะคำใคร มัวจมเงาเลือนเปื้อนอดีต ราวมีดกรีดหม่นเกินทนไหว จงหายคลายจางที่กลางใจ ลืมคำทิ้งไว้ตามรายทาง ...................................... ...................................... ...................................... ลืมคำบางใครไร้เมตตา
2 พฤษภาคม 2549 12:51 น. - comment id 574424
แหม!!!ชายคนไหนง่ะ ช่างไม่รุคุณค่าสิ่งดีที่งดงามปานนี้ ถ้างั้นก้อปล่อยเค้าไปตามยะถาเต๊อะ คุณอัลมิตรา แวะมาเยี่ยมงับ จะชายไหนปลดปล่อยไปอย่าใฝ่ถาม จงปล่อยตามยะถาไปไม่ข้องเกี่ยว กลับมาชื่นยืนหยัดอยู่แต่ผู้เดียว แม้กายเปลี่ยวเชื่อฉันเชียวไม่เปลี่ยวใจ
2 พฤษภาคม 2549 13:44 น. - comment id 574437
หยาดน้ำค้างพร่างพรมบ่มยอดหญ้า หยาดน้ำตาอาบแก้มแถมของขวัญ หยาดน้ำใจอุ่นไอมอบให้กัน หยาดน้ำคำจำนรรจ์ช่างเปรียบเปรย วรรณกรรมคำกวีที่เปรียบอ้าง เพียงเพื่อสร้างภาพจริงอิงเฉลย แทนน้ำคำแทนหัวใจให้คุ้นเคย ย้ำภิเปรยแน่นหนักว่ารักจริง โธ่เอ๋ยกลับมองเห็นเป็นเล่ห์ร้ายลวง
2 พฤษภาคม 2549 14:19 น. - comment id 574447
เงาในน้ำนั้นจะเด่นเห็นหรือไม่ ขึ้นอยู่กับจันทร์วิไลที่ส่องแสง ถ้ามืดครึ้มเงาสลัวมัวอ่อนแรง ถ้าส่องแจ้งเงาคงแกร่งเห็นชัดตา
2 พฤษภาคม 2549 17:15 น. - comment id 574468
เงาในน้ำคงไม่บิดเบี้ยวนะค่ะ เพราะเวลาปาหินลงไปเงาก็กลายเป็นระลอกคลื่น เจ้าของเงาคงไม่ไหวไปตามเงา
2 พฤษภาคม 2549 17:54 น. - comment id 574476
ภาพสวยๆๆๆ ชอบกลอนด้วย
2 พฤษภาคม 2549 19:02 น. - comment id 574493
เงาใครหว่า?
2 พฤษภาคม 2549 22:17 น. - comment id 574532
เหงาจัง
2 พฤษภาคม 2549 22:22 น. - comment id 574533
ใครล่ะ จะล่วงรู้และเข้าใจถึงสิ่งที่ถูกซ่อนลึกไว้ในบทกลอนชุดนี้ จากถ้อยอักษรที่กลั่นออกมาจากความรู้สึกที่ปวดร้าวของผู้เขียน ไม่รู้ว่า จะยังมีพลานุภาพที่จะสื่อนัยออกมาได้บ้างไหม ? เคยมีบางคนให้สัญญาว่า.. จะพาไปทะเล และจะขุดบ่อทรายที่ริมทะเล บ่อทรายที่มีน้ำเจิ่งอยู่ จะสะท้อนเงาจันทร์ในคืนที่เพ็ญเต็มดวง จันทร์บนฟ้า.. ช่างอยู่สูงยิ่งนัก และไกลเกินกว่าจะคิดคว้า แต่จันทร์ที่อยู่ในบ่อทราย.. เป็นจันทร์ที่อยู่แค่เอื้อม.. ความสุขของการให้ยลดวงจันทร์ ณ บ่อที่ขุดล่อไว้ มิได้มากมายไปกว่า ความสุขที่ได้รับรู้ความรู้สึกในใจซึ่งกันและกัน ทว่า..ทั้งหมดนี้ เป็นภาพที่ความจริงไม่ได้เกิดขึ้น.. บ่อทรายถูกขุดขึ้นมาด้วยมือของผู้บอบช้ำเพียงลำพัง ในคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ปรากฏดวงจันทร์ในบ่อน้ำที่อยู่แค่เอื้อม .. น้ำในบ่อกระเพื่อมตามกระแสลม ..จนทำให้เงาของจันทร์ดูเลือนลาง จันทร์ที่อยู่บนฟ้าก็ยังคงอยู่สูง เกินไขว่คว้า.. เงาจันทร์ในน้ำก็เหมือนฝันที่เป็นไปไม่ได้ น้ำทะเลที่ขังเอ่อในบ่อ..ปะปนไปด้วยน้ำตาของผู้รอคอย บ า ง ใ ค ร . . ค น นั้ น . . ไ ม่ รั ก ษ า สั ญ ญ า
2 พฤษภาคม 2549 23:02 น. - comment id 574539
คุณเฟี้ยตเตอร์ .. สวัสดีค่ะ :) คุณแดนไกลฯ .. ที่กรุงเทพฯ อากาศอบอ้าว และบางวันฝนตกปรอย อัลมิตรามีช่วงวันหยุดบ้าง ก็ใช้เวลาที่มีอยู่เดินทางท่องเที่ยวไปตามสถานที่ต่างๆ ขอบคุณค่ะ ที่ติดตามงานเขียนมาโดยตลอด ดูแลตัวเองด้วยนะคะ อุ๊ยเสี่ยวภู .. หารห้า หรือ หารสิบ ดีหนอ ? คุณเพรง.พเยีย.. บทนั้น เป็นบทที่เขียนแล้วก็ตนเองรู้สึกสะเทือนใจเหมือนกัน บางใครที่ใจร้าย..เขียนด้วยมือ แต่ก็กลับคำ เหมือนลบด้วยเท้า ว่าแล้ว ก็อยากได้คาถาจัง.. เสกให้คนใจร้ายคนนั้น ไม่ให้กล่าวคำสัญญาพล่อยๆอีกต่อไป คุณเพชรพรรณราย .. ก็รอให้ใครสักคน ร้องเพลงปลอบเหมือนน้าแอ๊ดร้องปลอบปาน เหมือนกันค่ะ คุณดอกบัว .. :) คุณมีน้ำใจดีจัง ทว่าความเศร้าที่เกาะกุม นับวันมันก็ยิ่งกัดกร่อน สลัดเท่าใดก็ไม่หลุด คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ร้อยอักษรเรียงรอบความบอบช้ำ จึงครวญคร่ำระบายเพื่อคลายเหงา มากมายทุกข์เกินกั้นยากบรรเทา เพราะหลงเงาในบ่อคำล่อลวง
2 พฤษภาคม 2549 23:29 น. - comment id 574544
อันถ้อยคำนำหวลสู่อดีต ใยมัวแต่ย้ำขีดความชอกช้ำ ปล่อยเรื่องราวคราวนำความระกำ จักมัวไปจดจำเพื่อกระไร ดั่งทิวาราตรีมีเปลี่ยนผัน จากคืนวันผันเปลี่ยนเวียนหมุนใหม่ หากมัวคิดแต่เรื่องชอกช้ำใจ มีประโยชน์อื่นใด ใคร่ถามที หากเขาไม่ย้อนคืนเหมือนวันเก่า หากสองเราไม่กลับมาสุขี หากไม่พบความจริงในวจี หากไม่มีเขาอยู่ .. จะเป็นไร ใช่ฤดีมีค่าแค่ความรัก ควรประจักษ์สิ่งดีงาม อื่น อื่นได้ ใช้ชีวิตตามความเป็นจริงไป จักมีใครเข้าใจไหม .. ใช่จักแคร์
3 พฤษภาคม 2549 01:34 น. - comment id 574560
หน้าส่วนตัว
..เรนไม่เข้าใจด้วยดิคะ
มัยใครคนนั้น..ใจร้ายจัง..เก๊าะถ้าหากเรนรู้.. เรนจะไม่เข้าใกล้เค้า..
พ่อบอกเรนว่า..
พ่อเป็นสุภาพบุรุษ.. และพ่อจะไม่ยอมทำร้ายสุภาพสตรี..
...
3 พฤษภาคม 2549 07:43 น. - comment id 574570
ม้าลาย.. ฤๅอาจลืมหมีหมาม้าลายเล่า ยังคงเฝ้ารอให้บางใครหวน แลเงาของดวงจันทร์สุดรัญจวน เขียนกลอนครวญหวังปลงความทรงจำ คุณร้อยแปดพันเก้า .. เพราะงมงายเชื่อคำที่พร่ำบอก เขาลวงหลอกจนจิตคิดฝันไฝ่ จันทร์ในน้ำมองเห็นเด่นวิไล น้ำกระเพื่อนภาพเลือนไปเหมือนไม่มี คุณหลักไม้เลื้อย .. :) มีมากมายความสุขที่อยากนำมาแบ่งปัน หากแต่ว่า อัลมิตราเอาก็ยากจน คุณแก้วประเสริฐ .. ฟื้นจากฝันพลันแจ้งคำแกล้งกล่าว รอยรวดร้าวยังจารึกรู้สึกอยู่ หยดน้ำตามากมายไหลพร่างพรู ความหดหู่จองจำกลั่นทำนอง คุณMomMamSan .. ชายในฝันเงาในน้ำมากช้ำชอก คำลวงหลอกสิงใจจนไหวหวั่น ลำพังยืนมองเงาเฝ้าแจ่มจันทร์ ความอัดอั้นถาโถมเข้าโรมรุก คุณฤกษ์ .. วางหมากคำอำพรางอย่างลวงล่อ คนชีกอเชื่อได้แค่ไหนหรือ เศษเหรียญมีเงื่อนงำเต็มกำมือ เห็นยังถือขันรอเพื่อขอทาน คุณชัยชนะ .. เมื่อไหร่หนอจะแกร่งมีแรงขับ ให้แสงวับระยิบพราวเหมือนราวฟ้า เมื่อไหร่หนอความเศร้าที่เข้ามา จะจากลาเสียทีไม่มีคืน ลีมินจู .. จันทร์ในน้ำ เป็นระลอกคลื่น เมื่อปาหินลงไป บางทีก็ปรากฏเป็นริ้วคลื่นน้อย ๆ ยามลมพัดผ่าน ไหวหวั่น วูบไหว .. ไปตามอารมณ์ ค่ะ คุณ น.นิรัติศัย .. ขอบคุณค่ะ คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก .. ชายคนนั้น เงาในน้ำ .. :) คุณฉันทะโส .. :) ขุดบ่อล่อจันทร์ ถูกรื้อฟื้นความทรงจำที่ช้ำหมอง ผู้หนึ่งร้องไห้น้ำตานอง .. แต่อีกผู้ไม่เคยมองเหลียวกลับมา คุณไวยากรณ์ .. ยากปลดปล่อยรอยร้าวที่เข้าถม ยังจ่อมจมน้ำตาทุกคราหวน เพราะหัวใจบอบช้ำจึงคร่ำครวญ แสร้งเสสรวลคงยากพร่ำทำไม่เป็น คุณrain .. คุณพ่อของน้องเรนกล่าวได้ถูกต้องค่ะ ท่านเป็นสุภาพบุรุษนะ .. แต่การที่ใครสักคนจะเข้าใจถ่องแท้ว่า แต่ละคนเป็นเช่นไร บางทีมันยากที่จะรู้ หรือไม่ อาจไม่มีวันรู้ จนกว่าจะเกิดเรื่องให้รับรู้ เกิดเรื่องให้เสียใจ ยังมีอีกหลายอย่าง ที่น้องเรนอาจจะรู้สึกผิดหวังจากสิ่งที่เคยคาดคิด .. เมื่อได้รู้ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
3 พฤษภาคม 2549 09:29 น. - comment id 574584
คันปากอยากพูด..ใครคือเงานในน้ำ..ฮี่ๆ...ไม่อาววว...เดี๋ยวโดนหยิก
3 พฤษภาคม 2549 10:38 น. - comment id 574594
หากมีดอกไม้ซักกำมอบปลอบขวัญเจ้า พี่อิมเราจะหายเหงาบ้างไหมน้า...
3 พฤษภาคม 2549 12:45 น. - comment id 574611
พี่สาว .. อั่นแน่ ! จะฟ้อง ฟู่ ฟู่ ฟู่ ... คุณnig .. ขอบคุณสำหรับดอกไม้มิตรภาพค่ะ
3 พฤษภาคม 2549 20:00 น. - comment id 574674
รบกวนคุณอัลมิตรา บอก รหัสให้ผมตรงๆเลย ได้ไหมครับ ผมเปิดอีเมลไม่ได้ก็ไม่รุ้จะทําไง ดี ขอร้องล่ะครับบอกทีเถอะ (อยากได้รหัสมานานเเล้วครับเเต่อีเมลไม่รู้เป็นอะไรเฮ้อ)
4 พฤษภาคม 2549 09:54 น. - comment id 574791
ขอบคุณมากครับ
7 พฤษภาคม 2549 06:59 น. - comment id 575299
หายไปนานงานเสร็จ กลับมาแล้วครับ เตรียมสถานที่ที่ เขื่อนสิรินธร และโขงเจียมแล้วนะครับ ช่วงนี้ไม่ได้พบกับครูใหญ่เลย ช่วยแจ้งข่าวเกี่ยวกับจำนวนทีมงานที่จะไปเยี่ยมด้วยนะครับ
7 พฤษภาคม 2549 11:08 น. - comment id 575363
คุณวนกวี .. :) เห็นคุณ login ได้เรียบร้อยแล้ว อัลมิตราจึงลบข้อความที่แสดงรหัสผ่านของคุณออกจากกระทู้ค่ะ คุณกันเอง .. ตอนนี้กำลังเตรียมแผนงานกันอยู่ค่ะ กะว่าจะประชุมกันในส่วนของ staff ในวันที่ 19 นี้ จะรีบรายงานโดยทันทีเลยค่ะ และที่ว่า เตรียมสถานที่ที่ เขื่อนสิรินธร และโขงเจียมแล้วนะครับ เป็นแบบไหนเหรอ คิดคร่าว ๆ อย่างน้อย 12 คน อย่างมาก 25 คน ค่ะ
7 พฤษภาคม 2549 14:24 น. - comment id 575412
เตรียมหาบ้านพักครับ
7 พฤษภาคม 2549 21:12 น. - comment id 575505
คุณกันเอง .. :) ขอบคุณค่ะ ทีเป็นธุระให้ ไว้จะรีบติดต่อไปนะคะ คราวก่อน คุณเตรียมอะไรไว้ให้ ยังไม่ได้ไปชิมเลย คุณเล่นเมาล่วงหน้ากับคุณฉันทะโสเสียก่อน คราวนี้ ต้องรอ ๆ กันด้วยนะคะ
5 สิงหาคม 2549 02:44 น. - comment id 595201
เศร้าจังพระจันทร์ หลบ เมฆา น้ำตาบ่อทราย รอคืนจันทร์ลอยมา สบเงาตา ในคราเหงา จันทร์ไม่เข้าใจ หรือจันทร์โหดร้าย ไม่น่าเลยจันทร์ เห็นม๊ะ น้ำตาใครเต็มบ่อทราย เมื่อไร พระจันทร์ ในนัยน์ตาคนนั้นจะ มาเต็มตา อัลมิตราเสียที ............ขอ.เศร้าเป็นเพื่อน สักคนนะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
