เธอจะเชื่อไหม..ว่าฉันรอคอย
นับวันเวลาไม่ใช่น้อย...ที่ยังเฝ้าคอยอยู่อย่างนี้
หวังเพียงว่าสักวัน..เธอจะเห็นค่าความรักของฉันที่มี
คนที่ถนอมความรักของเราด้วยดี...และไม่เคยสักที..ที่จะทำให้เธอเสียใจ
ฉันใช้เวลาทั้งหมด..เพื่อทบทวน
หรือเป็นเพราะฉันไม่คู่ควร...กับรักที่เธอให้
ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า...จึงทำให้รักเราไม่ยาวไกล
จุดจบสุดท้ายรักที่ฝันว่ายิ่งใหญ่..จึงเป็นได้แค่คำเอ่ยลา
แต่ก็ไม่เลย
ฉันทำทุกอย่าง..พื่อให้เรารักกันเหมือนเคย..จนล้า
แต่ไม่มีความอุ่นใจใด ๆ..ตอบกลับมา
เธอกลับมองความรักของฉันไร้ค่า...ลงไปทุกที
วันนี้เธอกลับมา..ยืนอยู่ตรงหน้า
เพราะเพิ่งรู้ตัวว่า...รักที่มีค่าอยู่กับฉันคนนี้
อยากให้กลับไปรักกัน...เหมือนวันคืนเก่าเหล่านั้นที่มี
ที่ยิ้มให้เธอวันนี้..เป็นเพราะฉันยินดีที่เธอเข้าใจ
แต่ฉันเลือกที่จะลา
แม้ว่าความรู้สึกจะไม่เคยเลือนค่า..ยังคงเดิมตลอดมากับรักที่ให้
ที่รอคอยวันนี้..ก็เพื่อบอกเธอว่ารักดี ๆ มันมีค่าอยู่ตรงนี้..ที่หัวใจ
และที่ฉันไม่อาจกลับไป..เป็นเพราะเธอไม่คู่ควรกับความรักยิ่งใหญ่..จากใครสักคน
+++++++++++++++
วันนี้ใครบางคนบอกรัก.. แต่ฉันกลับรู้สึก ไม่อยากได้ยินเลยคำนี้...
22 กันยายน 2549 13:04 น. - comment id 608317
พยายามทำทุกอย่างเพื่อรักเราสอง คอยประคับประคองไม่ให้ต้องหวั่นไหว แต่เหมือนไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อเธอยืนยันจะจากกันไป สุดท้ายก็เหลือฉันไว้กับคราบน้ำตา แต่แล้วมันก็ไม่ใช่ท้ายที่สุด เมื่อเธอกลับมาหยุด...มายืนอยู่ตรงหน้า บอกคำว่ารัก...โดยขอโทษกับเรื่องที่ผ่านผ่านมา แต่สุดท้ายของฉันคือบอกลา..เพราะเธอไม่มีค่าสำหรับความรักที่ฉันมีกลอนโดนใจค่ะ ชอบจัง
