ยิ่งกว่าความเจ็บที่เคยเจ็บ เหมือนเหน็บมานาบทาบรู้สึก เอามีดกรีดลงบ่งลึก ยังไม่สะอึกเท่ารอยรัก สายตาเย็นชากว่าน้ำแข็ง ใจโรยอ่อนแรงไม่มีหลัก รู้สึกระทมขื่นขมนัก เคยภักดิ์รักแน่แต่ไม่นาน รู้แล้วครั้งนี้ก็เหมือนเก่า รักที่เคยเฝ้าวันอวสาน ก็ยังสืบเนื่องนิรันดร์กาล วันผ่านเวียนผันไม่ผันแปร นี่..มันเจ็บที่ตรงนี้ ตรงที่หัวใจไร้รอยแผล แต่ความรู้สึกแสนอ่อนแอ ถ้าจะว่าท้อแท้ยังทานทน ไม่ไหวแล้วหละที่รัก มันหนักเหลือแสนแค่นข้น เป็นฉัน..คนนี้..ก็คน มันเจ็บจนไม่รู้จักกับความเจ็บ
กรวิกสีม่วง 23 พ.ย. 2549 00:07 น. - ID 95413 
922
1
0
23 พฤศจิกายน 2549 10:16 น. - comment id 629996
มานทรมานจริง ๆ ครับ สู้..สู้..สู้โว้ย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
