ใจ

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

โอ้ใจเอย...เราเจ็บช้ำจากเขามาก่อน....
จากคนที่เคยกอดนอน...คลุกคลีกันเรื่อยมา...
แต่ทำไมหัวใจ....ไม่ยอมเชื่อฟังสักครั้ง....
ไม่ยอมฟังตัวเรา..ยังร่ำร้องหาเขาทำไม....
โอ้..ใจเอ๋ยใจเรา...เป็นของเขาหรือเราแน่...
ใจเขาเอาไปเผื่อแผ่....หัวใจให้ใครหลายคน...
ใจเราให้หมดแล้ว...แต่เขาไม่พอใจ...
จึงไปหาใครๆ...ที่เขามอบให้ได้มากกว่า....
ใจเอ๋ยใจเรา...โปรดฟังเราสักครั้ง....
ถ้าหากคราวนี้gเจ้าไม่ยอมฟัง....
เจ้าจะยิ่งเจ็บนะ....ใจ
เจ้าจงลืมเขา....แม้จะรักมากมายแค่ไหน...
แต่สุดท้ายเขาก็ไป...ไปในในที่เขาต้องการ...
ถึงเจ้าจะเรียกร้อง...แต่เขาก็มองข้าม....
หากเจ้าจะทำตามความต้องการ....
เจ้าจะกลับมาพร้อมความเจ็บปวด....รู้ไหมใจ				
comments powered by Disqus
  • พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร

    30 พฤศจิกายน 2549 09:35 น. - comment id 632469

    แล้วอย่างนี้เขาเรียกว่ารักหรือเปล่า
    ที่เล่าเล่ามาทั้งหมดยังสงสัย
    อยากจะรู้ความรู้สึกของหัวใจ
    ตอบได้ไหมเขาคนนั้นเป็นเช่นไร...4.gif
  • สนุกสนาน

    30 พฤศจิกายน 2549 17:14 น. - comment id 632701

    เศร้าจังเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน