หน้าส่วนตัว
ใต้ร่มเงาต้นหว้าศาลารัก
เคยพบพักต์ยามคิดถึงคนึงหา
เดินทางไกลเพื่อได้พบเจ้าแก้วตา
ดวงชีวาถึงคอยนานสักปานใด
ศาลาไทยทรงน้อยคอยคนรัก
ศาลาพักดวงใจให้คิดถึง
ไม่มีแล้วศาลาใจให้รำพึง
ยังตราตรึงตลอดไปในใจเรา
ทิดสา 5 ธ.ค. 2549 16:31 น. - ID 95872 
1330
1
0
5 ธันวาคม 2549 21:00 น. - comment id 633802
ศาลาน้อยคอยคนรัก ช่างนานนักไม่มาหา คอยให้เขารื้อศาลา เจ้าจะมาพักใจที่ใดดี
8 ธันวาคม 2549 19:36 น. - comment id 634580
ฟ้าร้อง แดดร้อน ฝนตก เธอก็มา หายเหนื่อย เมื่อยล้า ฝนซา เธอก็ไป *เธอนั้นทำให้ฉันนั้นเป็น ดั่งเช่นศาลาริมทาง เธอนั้นทำให้ฉันนั้นเป็น ดั่งเช่นศาลาพักใจ ยามที่เธอเหนื่อยล้า ยามที่เธอผิดหวัง ก็ทำเหมือนมีใจให้ ตอนที่เธอสมหวัง วันที่เธอมีใคร เธอก็เดินจากฉันไปไม่ลาซักคำ*
16 ธันวาคม 2549 05:05 น. - comment id 636723
muay" รู้ได้ยังไงว่าไม่ได้ลาสักคำ...แต่.ก็ไม่ได้ลาจริงๆ...พูดไม่ออกไม่รู้จะบอกอย่างไรได้แต่ยิ้มเศร้าๆ....ส่งให้เป็นครั้งสุดท้าย..ลาก่อน.......
29 มีนาคม 2550 14:41 น. - comment id 678022
น่าสงสารศาลาที่คุณใช้พักใจจัง.......ที่คุณหายเหนื่อยแล้วจากไปโดยไม่บอกลาสักคำ.........รู้มั๊ยว่าศาลาน้อย........คอยคุณอยู่ทุกวันด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งคุณจะแวะมาเยี่ยมเยือน.........คุณใจร้ายมากนะ......ที่ปล่อยให้ฉันหลงคอย......เก้อ......
3 เมษายน 2550 12:44 น. - comment id 679598
ศาลาคนเศร้า.......น่าสงสารจริง....จริ๊ง.....เน๊อะ...
20 มีนาคม 2553 00:29 น. - comment id 1112544
ที่จริงน่าจะเคลียกันให้รู้เรื่องกันไปเลยนะ....อีกฝ่ายจะได้ทำใจ....ไม่ใช่ว่าปล่อยให้อีกคนคอย....เก้อ...เป็นบ้า...รักเขาอยู่ได้....ตั้งนาน......แสนนาน......น่าสมสาร....หรือจะเวทนาดี.......
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
