..ลมหนาว

สายลมหนาว & หิมะขาว

..หิมะขาวพร่างพรูโปรยปราย...
..หัวใจชั้นปลิวหายไปกับสายลมหนาว...
..กระหวัดกายกอดแนบแน่นเหม่อมองดาว...
..แต่ดาวพราวกลับซ่อนแสงหลังเมฆดำ...
..น้ำตาหลั่งรินหยาดหยด....
..เอนซบหัวใจหม่นเศร้า...
..รักเอ๋ยทำไมมีแต่ความเหงา....
..เหลือเพียงเรากับภาพเงาใครบางคน....
..ลมเอ๋ยช่วยพัดพรูความคิดถึง....
..ความคะนึงให้หนึ่งคนที่ห่วงหา....
..กระซิบบอกเค้าที...ว่ามีคนที่เฝ้ารอทั้งน้ำตา....
..หวังแค่เพียงเค้าหวนหา...แค่ข้ามคืน....
..ลมหนาวยังคงพัดกระหน่ำ...
..ตอกย้ำย่ำรอยหนึ่งคนเหงา....
..ให้ผ่านพ้นเงาคืนหนาวเหน็บเพียงลำพัง....
..ได้แต่ฝันหวังหนึ่งคนจะหวนคืน....
..หิมะขาว


..โอบกอดสายลมหนาวเพียงลำพัง....
..สองมือฉุดรั้งและไขว่คว้า....
..คว้าได้เพียงความเหงากับน้ำตา....
..หัวใจที่ปรารถนาเพียงพ้นผ่านค่ำคืน...
..น้ำตายังไหลรินใต้เงาจันทร์...
..เอนซบความฝันที่อ่อนล้า...
..เหม่อมองดาวที่พร่างพราวพร้อมน้ำตา...
..แค่สายลมพัดมาก็สั่นหนาวทั้งหัวใจ...
..ไม่เคยคิดว่าลมหนาวจะทำร้ายใคร...
..หรือจะทำให้ใครปวดร้าว...
..แค่เพียงสายลมที่พัดผ่านบางเบา...
..ก็ทำให้ฉันเหงาและทรมานแทบขาดใจ...
...สายลมหนาว