ที่สุดหนาวเคยหนาวมาคราวหนึ่ง ความผิดหวังหยั่งถึงจึงร้ายหนาว พิษหมอกหม่นพ่นผ่านมานานยาว ห่มเรื่องราวของวิถีที่ร้างลา ที่สุดเจ็บเคยเจ็บเหน็บครั้งนั้น นานกี่วันห้วงฤดีจึงมีค่า สมานแผลซึ่งแหว่งวิ่นสิ้นราคา ย้อนกลับมาเป็นหัวใจใครอีกคน อีกหนาวหมอกระลอกใหม่มาใกล้ชิด ภาวนาอย่าเจือพิษติดหมอกหม่น มาโรยใจให้ลึกร้าวหนาวกมล อาจเกินขีดความอดทนจนต้องตาย เมื่อสายลมพรมหมอกระลอกหนึ่ง ก็หวังพึ่งลมพรูสู่จุดหมาย พัดความหวาดโลกหวั่นพลันมลาย จนระลอกสุดท้าย...ถ่ายเทรัก.
นัทนิตย์ 2 ก.พ. 2550 19:20 น. - ID 97994 
1969
0
0
2 กุมภาพันธ์ 2550 19:36 น. - comment id 652062
งามมากครับ
2 กุมภาพันธ์ 2550 20:18 น. - comment id 652071
แวะมาอ่นกลอนเพราะๆค่ะ..
2 กุมภาพันธ์ 2550 20:53 น. - comment id 652080
ขอบคุณครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
