ลึกลึกอาจเห็นเป็นรอยแผล จากความอ่อนแอรักแพ้พ่าย ตื้นตื้นยังฝืนยิ้มสบาย ทักทายมวลมิตร-ชีวิตจริง ความรักก็เป็นอยู่เช่นนั้น มีโลกมีฝันปันทุกสิ่ง เจ็บมิเคยจำคำประวิง ร่างนี้จึงกลิ้งอยู่ร่ำไป กลิ้งทับความทุกข์ที่จุกเจ็บ รวดร้าวหนาวเหน็บที่รุกไล่ เรียบราบกับฤดีวิถีใจ ลุกขึ้นมาใหม่ได้ก้าวเดิน ความรักก็เป็นเช่นนี้แหละ เปียกแฉะ-แห้งแล้ง อยู่นานเนิ่น ยังขาดวันนั้น-วันนี้เกิน เผชิญเพียงช่วง-ห้วงเอ่ยลา.
นัทนิตย์ 19 ก.พ. 2550 23:17 น. - ID 98781 
1237
4
0
19 กุมภาพันธ์ 2550 23:26 น. - comment id 659491
ลึกลึกอาจเห็นเป็นรอยแผล ที่ยากเกินแก้เหมือนแผลกว้าง แต่ใกล้เพียงนิดคิดละวาง ก็แค่รอยเจือจางโปรดวางใจเพราะรักไม่มีวันตายหรือเปล่าหนอ เราจึงต้องมีรัก และต้องเจ็บเมื่อยามทักทายรักอยู่อย่างนี้
19 กุมภาพันธ์ 2550 23:28 น. - comment id 659492
ก็เป็นไปได้ครับ
19 กุมภาพันธ์ 2550 23:57 น. - comment id 659521
นี่เรียกว่ารักจริงครับ แหม ขนาดเสียใจยัง ฝืนใจรักเลย
20 กุมภาพันธ์ 2550 08:20 น. - comment id 659567
เจ็บกี่ครั้งยังรักอย่างหนักแน่น น่าควงแขนแฟนพันธุ์แท้แน่ใช่ไหม รัก รัก รัก ถักร้อยเกี่ยวก้อยใจ อยากมีใครคิดถึงซึ้งเหมือนกัน. อิ..อิ..ได้ไงนางฟ้า......เดี๋ยวต้องชะแว้บ ไปป่วนจนคนเค้าต้องสั่งเก็บล่ะนะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 18:11 น. - comment id 660038
เพียงแค่นั้น .. ไม่มีอะไรเกินกว่าฉันรักเขา มันก็เป็นเพียงแค่รักของเรา และเป็นแค่เรารักกัน .. แค่นั้นเอง .. ก็แค่ .. ความรัก .. เท่านั้นเอง ..
20 กุมภาพันธ์ 2550 22:43 น. - comment id 660218
ขอบคุณทุกถ้อยความรักครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
