ยอมทิ้งเจ้าได้

คนบนเกาะ

วาเลนไทม์  ผ่านไป  ใจเหงาเหงา
ไร้แม้เงา  คนที่ฉัน  อยากมั่นหมาย
ดอกไม้สด  วางไม่ห่าง  อยู่ข้างกาย
อยากส่งให้  จากคนซื่อ  สู่มือเธอ
จนรุ่งสาง  เข้าทิวา  ฟ้าวันใหม่
โถหัวใจ  คนรักจริง  ถูกทิ้งเก้อ
คนรักจริง  เจ้านั้นหนอ  ไม่ออเออ
ไปบำเรอ  ชายปลิ้นปลอก  ที่หลอกลวง
ขอให้เจ้า  จงสุขศรี  เถอะที่รัก
ในเมื่อเจ้า  ไม่สมัคร  รักพี่หลวง
จงสมหวัง  พี่ไม่โกรธ  โทษพุ่มพวง
แต่พี่ห่วง  ด้วยหัวใจ  ใฝ่รักจริง
หากเจ้านั้น  ไปดี  พี่ไม่ว่า
เจ้าสูงค่า  พี่ขอบอก  ไม่หลอกหญิง
จะชอบใคร  คบใคร  ให้แน่จริง
คนที่หญิง  เจ้ารักนั้น  มันคนดี
ให้เป็นคน  สูงค่า  บรรดาศักดิ์
อย่าไปรัก  คนชั่วชั่ว  มัวหมองศรี
สังคมเรา  ที่แน่แน่  แย่เต็มที
คนยศมี  แต่ไร้ธรรม   ประจำใจ
บ้างทะเลาะ  เบาะแว้ง  แย่งอำนาจ
ประชาราษฎร์  ต้องขื่นขม  ระทมไหม้
เศรษฐกิจ  ต้องซบเซา   เศร้ากันไป
อยากจะให้  ประเทศไทย  ดีกว่าเดิม
คนในชาติ  สามัคคี   มีใจหนึ่ง
ช่วยกันดึง  ช่วยกันดัน  พลันแรงเสริม
ตรงไหนขาด  ก็รีบเร่ง  ช่วยแต่งเติม
ช่วยกันเพิ่ม  ด้วยใจรัก  สามัคคี
ขอให้น้อง  ได้คนดี  มีอำนาจ
คนเป็นปราชญ์  ช่วยชาติพา  สง่าศรี
ดับไฟใต้  ให้มอดไฟ  ไปเสียที
ดีกว่าที่  จะรบรา  ฆ่ากันเอง
ทั้งที่รัก  ตัวน้องนั้น  สำคัญค่า
แต่ชาตินะ  พี่พันผูก  นะถูกเผง
ยอมช้ำใจ  ทิ้งสุขได้  เพื่อตัวเอง
เพื่อฟังเพลง  ประเทศไทย  ไปชั่วกาล....