หน้าส่วนตัว
มองแหวนเก่า กลมเกลี้ยง แห่งความหลัง
ใจประดัง รุ่มเร้า หวลไห้ถึง
คิดถึงเธอ สุดที่รัก จิตตราตรึง
ใจคะนึง ถึงเธอ อยู่มิคลาย
เจอกันโดย วาสนา พาให้พบ
ได้บรรจบ คบกันเพราะ ต้องร่วมสาย
กิจกรรม ที่ชักนำ คนเดียวดาย
เจอสหาย และสาวงาม คู่ชิดใจ
เราเป็นแค่ รุ่นน้อง และเจ้าบ้าน
ตระเตรียมการ ต้อนรับด้วย หน้าที่ไกด์
ได้ดูแล นางรำ จากเมืองไกล
จึงมาได้ ใกล้ชิด กับคนดี
ยามเธอซ้อม ร่ายรำ กรีดกรายท่า
ดั่งเทวา มาประทับ ณ เธอนี่
ผิวผ่องแผ้ว ขาวอมเหลือง ทั่วอินทรีย์
อีกมณี ที่ขับเด่น กลางลานรำ
ยามโยกย้าย เยื้องย่าง ตามจังหวะ
ผมเรี่ยระ แถวใบหน้า ดูคมขำ
ทั้งสองนัย หวามหวาน ชวนจดจำ
อีกถ้อยคำ ที่เปล่ง คล้ายดนตรี
ได้ใกล้ชิด กับเธอ เพราะแรงบุญ
ที่ช่วยหนุน ให้ได้พบ กันครั้งนี้
ได้มีช่วง เวลา ที่ดีดี
ให้ฤดี มีคน ที่ควรจำ
แล้วถึงวัน สุดท้าย ที่ลาจาก
วันต้องพราก จากรัก แม่งามขำ
ก่อนจากลา ยืนมอง เธอฟ้อนรำ
เพื่อจดจำ ความรักที่ พลัดพรากไป
ท่วงทำนอง อ้อยอิ่ง ช่างหวานหู
ยอดพธู วันนี้งาม กว่าวันไหน
ชุดนางรำ สีทอง ผ่องอำไพ
ขับนวลใย ให้งาม กว่าดารา
ผมสีดำ มุ่นมวย แล้วปล่อยปลาย
ยาวสยาย พรายพริ้ว ลิ่วเกศา
ปักไม้ไหว สีทอง แลจุฑา
ยิ่งขับหน้า ให้งดงาม เกินนางใด
ยามลีลาศ พร้อมลำนำ ตามลีลา
เกินสรรหา คำใด เอื้อนเอ่ยได้
อาจเป็นเพราะ ยามนี้ ไปมีใจ
เลยทำให้ เธองดงาม กว่าใครใคร
และถึงครา เวลา ต้องพรากจาก
แม้ฝังราก ความรัก ห้ามหวลไห้
คำสุดท้าย ที่เธอมอบ ตอกในใจ
รักทางไกล ต้องทนทุกข์ ขอตัดลา
อันสิ่งของ อยากจะมอบ ไว้แทนจิต
ให้หวลคิด ถึงความรัก แน่นอกหนา
แม้วันนี้ จำต้องพราก และจากลา
ขอชะตา พาให้ สุขสมใจ
ในวันนี้ นั่งมองของ ที่เธอมอบ
พร้อมกับปลอบ ใจตน อย่าหวลไห้
เธอไปแล้ว เหลือเพียงแต่ แหวนแทนใจ
เธออยู่ไหน มิเคยได้ ยินข่าวคราว
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย 17 มี.ค. 2550 05:03 น. - ID 99923 
711
9
0
17 มีนาคม 2550 05:39 น. - comment id 671925
เพราะแรงรัก สลักใจ ในอดีต เหมือนมีดกรีด หัวใจ ให้เป็นแผล แม้คืนวัน ผ่านไป ไม่อาจแปร รักจริงแท้ ในใจ ที่ให้นาง....ดีจ้าเปเป้ฯ...มาจองที่แต่หัววันเลยนะจ๊ะ
17 มีนาคม 2550 06:01 น. - comment id 671945
อาคุณปอปลานั้นหายาก เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยออนเหรอ รึเวลาเขียนกลอนไม่ออนเอ็มเพราะแรงรัก สลักจิต ในอดีต ผิดจารีต แลความไกล ทำสับสน เหม่อมองแหวน หวนคิดไป ในใจตน ถ้าดิ้นรน มิปล่อยไป คงจะดี ป๊อปปี้เลิฟ อิอิอิ
17 มีนาคม 2550 07:48 น. - comment id 671980
นางรำมีแต่คนสวยๆนะคะพี่เพื่อน ยังชอบมองสาวนางรำเลยค่ะ อ่อนช้อยดี
17 มีนาคม 2550 08:05 น. - comment id 671999
อาคุณพี่กานต์ ใช่ม่ะๆๆ เอวคอดๆ ย้ายไปย้ายมาพาใจสั่น
17 มีนาคม 2550 10:21 น. - comment id 672027
ทั้งสวยและซึ้งอ่ะนะ
17 มีนาคม 2550 10:58 น. - comment id 672041
17 มีนาคม 2550 11:31 น. - comment id 672047
ความรักก็เป็นเช่นนี้แหละครับ เฮ้อ..
17 มีนาคม 2550 17:05 น. - comment id 672110
นางรำแถวบ้านมีแต่สาวประเภทสองค่ะ..แต่ร่ายรำได้ อ่อนช้อยสวยงามจริงๆค่ะ..
17 มีนาคม 2550 17:17 น. - comment id 672116
คุณนางฟ้า that right!!!!!!! สวยซึ้งตรึงจิต
17 มีนาคม 2550 17:18 น. - comment id 672118
อาคุณพี่เบรฟฯ ถอนใจมากไม่ดีนะคะ ไม่เคยได้ยินเหรอ..ถอนใจ 1 ครั้ง ชีวิตสั้น 4 วินาที
17 มีนาคม 2550 17:20 น. - comment id 672120
อาคุณพี่ยาหลาบ อิอิอิ สาวประเภทสองแบบน้องเตยนั้นก้น่ารักค่า แม้ก๋ากั๋นแต่ก็....จริงใจ
17 มีนาคม 2550 17:21 น. - comment id 672123
อาคุณพี่รีลิลลี่ ลืมๆ โทษทีค่า วันนี้มาตบมือให้ ขอบคุณจริงๆเลย ที่จริงกะจะวางโครงเรื่องตอนชมสามทีเดียวแต่ไหงกลายเป็น2ช่วงเสียได้ก็ไม่รู้
17 มีนาคม 2550 20:04 น. - comment id 672195
ประทับใจ..นางรำ..เช่นกันค่ะ...เธอเป็นศิษย์รุ่นพี่...รำสง่าและสวยงามมาก...เราเป็นรุ่นน้อง..ได้เดินตามรอยของพี่.... ..หากจะบอกว่า...ราชิกา..เป็นนางรำ...คุณเปเป้ฯ....จะเชื่อมั้ยนี่....อิอิ....
17 มีนาคม 2550 21:06 น. - comment id 672209
แวะเข้ามาทักทายค่ะ ของสวยๆงามๆต่อให้เป็นหญิงเหมือนกันซินก็มองเหมือนกันล่ะเน๊อะ
17 มีนาคม 2550 22:57 น. - comment id 672264
ดีจ้าเปเป้ฯ
18 มีนาคม 2550 12:31 น. - comment id 672357
คุณราชิกา หึหึหึ รู้ไหม....นางรำนี่แหละคว้าใจหนุ่มๆไปครอง...ชนะเลิศจริงๆ แต่ว่าอยากเห็นคุณราชิการำมั่งจังอ่ะ อิอิ ได้ม่ะ ได้ม๊า
18 มีนาคม 2550 12:58 น. - comment id 672366
คุณซินของสวยๆ มันแน่นอนอยู่แล้ว
19 มีนาคม 2550 07:48 น. - comment id 672681
อาคุณปอปลานั้นหายาก แหมๆไม่ติดลมหรอก แต่จะติดหมูซะก่อน แอบมาแว่ะกินตับหมู อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
