font color=#DC00FF> มองท้องนาคิดถึงพ่อก็ใจหาย เมื่อปีกลายพ่อลาลับดับสังขาร รินน้ำตาอาลัยใจแหลกลาญ หลายปีผ่านเคยดูแลไม่แชเชือน ป้อนข้าวพ่อต่อด้วยยารักษาไข้ พอทำได้แทนคุณนี้ไม่มีเหมือน สองมือพ่อเคยคุ้มภัยภายในเรือน คอยตักเตือนยามหลงทางอย่างห่วงใย ส่งให้เรียนเขียนอ่านใกล้บ้านก่อน เพราะสะท้อนพ่อยากจนทนหม่นไหม้ ให้เรียนครูสมอย่างที่ตั้งใจ พอจบได้บรรจุงานใกล้บ้านตน สองมือพ่อสร้างโลกสวยด้วยมือพ่อ สองมือก่อป้องกางทางหมองหม่น สองมือพ่อคอยปลอบขวัญวันร้อนรน ที่สับสนก็จางหายในเร็ววัน วันพ่อล้มป่วยหนักเฝ้ารักษา ป้อนข้าวปลายาด้วยช่วยต่อฝัน แต่พ่อจ๋าก็ลาลับกับตะวัน จึงเป็นวันโลกล่มจมน้ำตา ครบหนึ่งปีพ่อลาลับดับสังขาร แต่ดวงมาลย์พ่อยังใกล้ใจห่วงหา แม้นพ่ออยู่แดนใดในโลกา ให้รู้ว่าลูกลูกยังผูกพัน.. ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๐
ครูพิม 10 ก.ค. 2550 13:57 น. - ID 104685 
1792
9
0
10 กรกฎาคม 2550 14:49 น. - comment id 722295
คิดถึงท่านเหมือนกันค่ะคุณครูพิม กะว่าวันแม่ จะกลับไปบ้านเหมือนกันค่ะ ถึงไม่ได้เจอแม่ แต่ก็ยังเจอพ่อ ก็คงจะเป็น ความรู้สึกที่ดีเหมือนกันค่ะ....... ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ.....
10 กรกฎาคม 2550 14:49 น. - comment id 722296
สวัสดีค่ะคุณครูพิม... อ่านแล้วบอกไม่ถูก..ตอนนี้หญิงรพียังมีพ่ออยู่ด้วย... ถ้าวันหนึ่งท่านจากเราไปคงจะเสียใจมิใช่น้อย...ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ..
10 กรกฎาคม 2550 15:36 น. - comment id 722321
คุณครูครับเสียใจด้วยนะครับ...พ่อผมเสียตั้งหลายปีแล้วครับ... ทำให้คิดถึงพ่อมากเลยครับ
10 กรกฎาคม 2550 15:42 น. - comment id 722324
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ คุณพ่อจันทร์ก็ยังอยู่ แต่ความเสียใจของครูถ่ายทอดมาทางกลอน ได้สะเทือนใจมาก ฝากผลบุญที่จันทร์ได้ทำไว้ ไปถึงท่านด้วยนะคะ ฝากบอกคุณพ่อว่า คุณพ่อมีลูกที่ดีที่สุดในโลกเลยคะ
10 กรกฎาคม 2550 15:55 น. - comment id 722341
คุณพ่อกานต์อายุเยอะแล้วค่ะ สุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไรเหมือนกันค่ะ อยู่ไกลพ่อ แต่คิดถึงท่านเสมอค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะพี่ครูพิมเรื่องคุณพ่อ
10 กรกฎาคม 2550 16:04 น. - comment id 722353
หน้าส่วนตัว
สวัสดีจ้าคุณครูพิม.....
พ่อของขวัญก็เสียมาสองปีกว่าแล้วค่ะ ปี
ที่คนเขาสนุกเฮฮากันเลย วันที่ 1 มกราคม
2548 แต่เราต้องสูญเสียที่เรารัก ขวัญเข้าใจ
ความรู้สึกนี้ดีค่ะ ฝากมากี่ปีเราก็ยังระลึกถึงท่าน
เสมอค่ะ....ขอแสดงความเสียใจนะคะ 
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
10 กรกฎาคม 2550 16:28 น. - comment id 722376
สวัสดีค่ะ whitelily คิดถึงท่านมากเลยค่ะ คนที่มีพ่อแม่อยู่ด้วย เหมือนมีภูมิคุ้มกันชีวิตนะคะ ครูพิมไม่มีทั้งพ่อและแม่ .... ขอเพื่อนๆที่ยังมีท่านได้โปรด ดูแลท่าน..กอดท่าน รักท่าน ดูแลท่านก่อนจะสายไปค่ะ..ครูพิมดีใจที่ได้ทำหน้าที่นี้แล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
10 กรกฎาคม 2550 16:30 น. - comment id 722379
10 กรกฎาคม 2550 16:30 น. - comment id 722380
10 กรกฎาคม 2550 16:32 น. - comment id 722386
10 กรกฎาคม 2550 16:33 น. - comment id 722387
แสดงความเสียใจโตยเน้อ พ่อไปสบายแล้ว..เหลือเราแระต้องมาทุกข์ คิคิทำผลงานไปถึงไหนแย้ว.... กำลังเริ่มต้นทำเน้อ... ส่งมาหื้อก้อยโตยเน้อ
10 กรกฎาคม 2550 16:33 น. - comment id 722388
10 กรกฎาคม 2550 16:39 น. - comment id 722393
10 กรกฎาคม 2550 16:40 น. - comment id 722396
10 กรกฎาคม 2550 16:45 น. - comment id 722402
ลูกสาวพ่อ เป็นคนดี มากที่สุด เรื่องคำพูด คำจา น่ารักยิ่ง เอาใจใส่ ใจเพื่อน ด้วยใจจริง เป็นผู้หญิง ที่ต่อสู่ คุณครูพิม
10 กรกฎาคม 2550 16:46 น. - comment id 722404
คิดถึงเหมือนกันน่ะค่ะ ไม่ได้กลับบ้านไปเจอท่านเลย
10 กรกฎาคม 2550 16:49 น. - comment id 722410
10 กรกฎาคม 2550 17:09 น. - comment id 722433
สวัสดีครับคุณครูพิม ขอแสดงความเสียใจมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
10 กรกฎาคม 2550 19:19 น. - comment id 722484
เฌอก็คิดถึงพ่อค่ะ ท่านเสียไปหลายปีแล้วเป็นโรคเบาหวาน และโรคไต แต่ตอนนี้ท่านไปสบายแล้วค่ะ
10 กรกฎาคม 2550 17:12 น. - comment id 722497
10 กรกฎาคม 2550 17:15 น. - comment id 722499
10 กรกฎาคม 2550 17:16 น. - comment id 722501
10 กรกฎาคม 2550 17:17 น. - comment id 722503
10 กรกฎาคม 2550 21:50 น. - comment id 722541
เศร้าจังค่ะ ครูพิมขา แพรวขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ วันหนึ่งก็ต้องถึงวันนั้นของแพรวเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าแช่งพ่อตัวเองนะคะ แต่มันคือเรื่องจริงที่ต้งเกิดขึ้นแน่ๆ ถึงเราจะรู้ แต่ก็ใช่ว่าจะแก้ไขอะไรได้ ทำได้ดีที่สุดคือรั้งเวลาเอาไว้ แต่ไม่ใช่ตลอดไป แพรวรักพ่อค่ะ รักแม่ด้วย ตากับ ยายอิก ทั้งรักทั้งบูชา และคิดถึง
11 กรกฎาคม 2550 00:10 น. - comment id 722648
เสียใจด้วยนะคะ กับการจากไปของคุณพ่อ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 06:02 น. - comment id 722664
นางฟ้าโชคดีนะคะที่มีพ่ออยู่ข้างๆให้กอดทุกวัน
11 กรกฎาคม 2550 13:54 น. - comment id 722930
เมื่อคำนึงครั้งใดให้อุ่นจิต มีความรักใกล้ชิดไม่เหินห่าง แม้นร่างลับเหลือเพียงรอยอดีตกาล แต่เงารักยังคุ้มพาลให้อุ่นใจ สวัสดีค่ะครูพิม ความพลัดพราก ..ทำให้รู้สึกถึงความสูญเสีย ในขณะเดียวกันก็นำคุณค่าบางสิ่งให้ปรากฏชัด ขอให้มีความสุขกับการทำกุศลเพื่อบูชาพระคุณของคุณพ่อนะคะ
11 กรกฎาคม 2550 15:13 น. - comment id 722985
11 กรกฎาคม 2550 15:17 น. - comment id 722986
สวัสดีค่ะ เพียงแพรว ใช่ค่ะทุกคนต้องประบกับการพลัดพราก แต่ช่วงเวลาที่เราประสบ ช่เวลาที่เลวร้าย นำมาซึ่งความเศร้าโศก พอสมควรค่ะ ทุกวันนี้ได้แต่ทำบุญ อุทิศไปให้ค่ะ ตักบาตรหน้าบ้านเกือบทุกวันค่ะ ทำได้แค่นี้จริงๆค่ะ ดังนั้นดูแลคุณพ่อคุณแม่เมื่อมีโอกาสนะคะ
11 กรกฎาคม 2550 15:18 น. - comment id 722988
11 กรกฎาคม 2550 15:23 น. - comment id 722991
11 กรกฎาคม 2550 15:29 น. - comment id 722993
11 กรกฎาคม 2550 15:55 น. - comment id 723022
อ่านบทกลอนแล้วก็อดคิดถ฿งคูณพ่อไม่ได้พ่อจากไปหลายปีแล้ว บางครั้งก็แอบร้องไห้..ยามที่เราเหงา..ไม่มีใตร..มีปํญหามากมาย...เคยคิดว่าถ้าพ่อยังอยู่เราคงไม่เป็นแบบนี้..แย่จังเลยเนาะ แต่..ชีวิตต้องสู้...สู้...และสู้ ขอบคุณนะคะที่มีกลอนดีๆมาให้อ่าน
11 กรกฎาคม 2550 16:13 น. - comment id 723042
20 กรกฎาคม 2550 18:13 น. - comment id 727642
พระคุณพ่อมากล้นคณนา คุณบิดามากมายหลายสถาน พระคุณพ่อดุจดั่งพระในบ้าน ละสังขารจากไกลให้ทำบุญ
22 กรกฎาคม 2550 16:39 น. - comment id 728140
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
