หน้าส่วนตัว
อำลาครูอันเป็นที่รักยิ่ง
ท่านทรงเป็นผู้มีพระคุณล้น
ท่านพร่ำสอนให้เราเป็นบัณฑิต
เพราะท่านอยากเห็นอนาคตที่งดงาม
กราบขอโทษถ้าเคยล่วงเกินท่าน
กราบขอโทษถ้าเราไม่ส่งงานเพราะเรามัวขี้เกียจสันหลังยาว
กราบขอโทษถ้าเรามัวหลงผิด
ติดอยู่ในอุโมงค์อันอับแสง
แต่ท่านนั้นเปรียบเสมือนดวงไฟคอยนำทาง
นำทางให้เราพบอนาคตอันผ่องใส
แต่บัดนี้ท่านได้จากพวกเราไป
เพราะท่านนั้นเกษียณราชการ
กลอนบทนี้แต่งให้ อาจารย์ เบญจมาศที่ท่านได้เกษียณอายุราชการไปแล้ว
ด้วยความเคารพ
ปริชญ์
ปริชญ์ 14 ก.พ. 2551 16:07 น. - ID 112670 
3067
1
0
14 กุมภาพันธ์ 2551 17:59 น. - comment id 823716
มีคุณครูดีๆอย่างนี้ ไม่แปลกหรอกค่ะที่จะอยู่ในความทรงจำของศิษย์ไปนานแสนนาน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
