วิปโยคปฐวี

ตราชู

วิปโยคปฐวี
สัทธราฉันท์ ๒๑
	ยิ่งยวดรวดร้าวอะคร้าวใน
สหชนคณะไทย
ว้าประหว่าไหว
มนาวรณ์
	วิญญาณ ปราณราษฎร์จะขาดรอน
สวนะดุริยสร
แซ่กระแสซอน
เซาะทรวงตรม
	น้ำตาบ่าพรายประปรายพรม
กษณะปะทะระทม
ทอยทยอยถม
เทวษเนือง
	คำนึงหนึ่งรุ้งผดุงเรือง
วฒนะรุจิระเมือง
คราอุราเคือง
ก็คลายสรรพ์
	โดยรุ้งรุ่งวามวิรามวรรณ
ดลปิติอภินันท์
คราญประสานครัน
ก็ครบสี
	แสงรุ้งรุ่งเปรมเกษมปรีดิ์
วิยวรภคินี
เชษฐภูมี
สยามินทร์
	ถ้วนหน้าการุณย์พระคุณริน
พระกิจธุระระบิล
ฉายระบายฉิน
พระเดชา
	คราวรุ้งรุ่งลอยคละคล้อยลา
นิรชุษณนิภา
เปรียบประเทียบครา
ธ ครรไล
	สู่แพร้วแก้วกาญจน์พิมานไกล
วิจล ณ ตะละใจ
ใคร มิว่าใคร
คระคร่ำขาน
	โอ้เพลิงเอ๋ยเพลิงเถกิงพาน
พะวรสริระลาญ
กรุ่นคุกุณฑ์กราน
กระอุกอุณห์
	เผาใจไทยจนละกลจุณ
เพราะอุระอนลหนุน
ตนละตนตุน
อนันต์ตรอม
	ฝากใจใฝ่จินตน์ถวิลจอม
ดิลกยศถนอม
ในฤทัยออม
พระองค์อร
	สมเด็จเชษฐ์ไท้ชนินทร
วรกิรติบวร
เรืองนิรันดร
ณ แดนไทย
(๑๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๑)
ข้อความฝากทิ้งท้าย
	ผมเขียนงานชิ้นนี้ไว้ตั้งแต่วันศุกร์แล้วครับ แต่เนื่องจากคอมพิวเตอร์ที่บ้านเกิดขัดข้องแหละยังแก้ไขโดยช่าง (คือน้องชาย) ไม่เสร็จ ผมจึงนำงานมาลงในวันนี้ ซึ่งเป็นวันประกอบพระราชพิธีบรรจุพระสรีรางคารสมเด็จเจ้าฟ้ากรมหลวง ณ อนุสรณ์สถานรังสีวัฒนา ครับผม