ลมหายใจของความเป็นไทย

ฐปนวุธ

ไฟสงครามกลางเมืองเหลืองแดงดุ
ต่างฝ่ายคุเชื้อไฟใส่เหตุผล
อ้างเอาหลัก"ของกู" สู้เพื่อชน
สู้เพื่อคนรากหญ้าตาดำดำ
เปิดเวทีสองฝ่ายเขวี้ยงร้ายใส่
ปิดหัวใจเปิดอารมณ์ข่มเหยียบย่ำ
ยิ้มสยามเคยงามพริ้มกลับทิ่มตำ
ระเบิดคำกระจายเสียงเพียงสาใจ
รบกันเถิดรบไปเสียให้สิ้น
ล้านชีวินสิ้นสุดยอมหยุดไหม
ถามส่วนลึกที่สุดทั่วห้องหัวใจ
นี่เราทำอะไรเพื่อใครกัน
อีกมุมหนึ่งสุดฟ้าท้องนาไร่
รู้บ้างไหมภัยทุกข์โหมบุกบั่น
ผลิตผลเสียหายเป็นรายวัน
ส่งออกพลันเงียบสนิทไทยปิดเมือง
หยุด เถิดมือหรือตีนตบอย่ารบต่อ
พอเถิดพอเถิดจบรบแดงเหลือง
วันที่แสงสีทองทาบรองเรือง
ความแค้นเคืองสุดใจให้เคลื่อนคลาย
เปิดรอยยิ้มให้ทั่วหัวใจแผ่
ลบรอยแผลลึกล้ำทำให้หาย
สัมผัสร้อนระอุไหลเลือดในกาย
ที่พร้อมเคลื่อนร่วมรายเพียงสายเดียว...				
comments powered by Disqus
  • tiki

    11 ธันวาคม 2551 09:26 น. - comment id 923063

    ลมหายใจเรากำลัง ค่อย ๆ พอดี ๆ ไม่ตึงเขม็ง
    แล้วนะคะ29.gif36.gif
  • ผ่านมาเมนต์

    11 ธันวาคม 2551 12:54 น. - comment id 923113

    เลิกลาซะที
  • มายามนตรา

    26 ธันวาคม 2551 14:21 น. - comment id 929411

    รอยแผลเป็นตรึกตอกซอกใจลึก
    
    จึงเหิมฮึกห้าวหาญปานคนบ้า
    
    ทิ้งถูก ผิด  เป็น ตาย นอกสายตา
    
    หมดเวลาหรือยังทั้งเหลืองแดง
    
    
    
    16.gif16.gif16.gif16.gif41.gif41.gif41.gif29.gif16.gif16.gif16.gif16.gif16.gif16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน