ลิงตัวน้อยไวว่องท่องเที่ยวทั่ว พลาดเผลอตัวติดแหแผ่นอนหงาย มันตกใจไหวหวั่นผลุนผลันกาย วิ่งวุ่นวายหมายสลัดแก้มัดตัว เกลือกกลิ้งกายกับพื้นทั้งยืนนั่ง ร่างแหยังรัดแน่นแสนปวดหัว มันยิ่งแก้แต่ยิงยุ่งยิ่งพันพัว เกิดความกลัวกลัดหนองครองอุรา เฉกเช่นชนทิ้งมรรครักสงบ อันสยบความอยากจากใจหนา ย่อมหลงใหลในวัตถุลุมายา ก่อปัญหามากท้นล้นเรื่องราว หลงลืมมรรคจักเชิดชูคุณธรรม เมตตาธรรมสูงสุดดุจเหินหาว ลืมหลักธรรมล้ำเลิศประเสริฐพราว หลงเรื่องราวความประพฤติยึดจรรยา จริยธรรมถูกทิ้งยิ่งต่ำตก เชิดชูยกนิติธรรมล้ำหนักหนา มากกฎเกณท์หลักการผลาญวิญญาณ์ ทั่วแหล่งหล้าว้าวุ่นชุลมุน วางตีกรอบขอบเขตเหตุสับสน ปัญหาวนที่เก่าเฝ้าหัวหมุน ดุจนั่งแก้แหพันอันงงงุน ยิ่งเคืองขุ่นคับข้องหมองฤดีฯ
คีตากะ 1 เม.ย. 2553 17:39 น. - ID 134051 
2940
2
0
2 เมษายน 2553 16:21 น. - comment id 1117788
ยิ่งแก้ยิ่งยุ่งสิคะเนี่ย อิอิ
3 เมษายน 2553 16:57 น. - comment id 1118293
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
