รัตติกาลประดับดาวหนาวลมค่ำ นั่งดื่มด่ำแสงอุ่นละมุนไหว กะพริบดาวพราวฟ้าจ้าอำไพ คืนหลับใหลยังมีจันทร์นั้นคู่เคียง ปฐพีเยี่ยงนี้มีกี่แห่ง จันทร์ทอแสงเย็นเยียบเงียบสรรพเสียง โลกโคจรผ่านหมู่ดาวพราวรายเรียง มุมเอนเอียงสร้างสีสันบรรเจิดพราย ทอดตาทั่วแผ่นดินถวิลถึง ขุนเขาซึ่งทอดเงาเนาเฉิดฉาย ธาราใสไหลเย็นเป็นประกาย อยู่ใต้ภายแสงรพีคลี่ปีกกาง บุปผชาติดาษดื่นยืนโดดเด่น แอบซ่อนเร้นกลางไพรที่ไกลห่าง ต้นไม้ใหญ่ใบหนาอ้าแขนกาง ยอดเลือนรางในเมฆาเสียดฟ้าคราม สัตว์น้อยใหญ่แปลกตาดาษดาเหล่า อาศัยเนาพงพีมีล้นหลาม สงบสุขสนุกใจในทุกยาม อยู่กันตามประสาบรรดามี ภาพความงามเหล่านี้มีอีกไหม เมื่อคนใจอำมหิตจิตบัดสี จ้องเข่นฆ่าชีวิตคิดราวี สัตว์มากมีล้มตายทอดกายลง เมื่อมนุษย์สุดประเสริฐเกิดเป็นยักษ์ หมายจ้องควักตับไตด้วยใหลหลง เสพเลือดเนื้อเพื่อนสัตว์ตัดชีพปลง สุดท้ายลงอเวจีใช้หนี้กรรม
คีตากะ 12 เม.ย. 2556 21:39 น. - ID 136350 
1832
2
0
16 สิงหาคม 2553 14:54 น. - comment id 1084153
อ่านจบแล้ว รู้ สึก ผิด เวลากินเนื้อเลย
16 สิงหาคม 2553 22:14 น. - comment id 1151497
อ่านเเล้วได้ใจมากค่ะ
17 สิงหาคม 2553 08:09 น. - comment id 1151520
อนุโมทนาในชีวจิต ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขอรับ
17 สิงหาคม 2553 09:38 น. - comment id 1151526
อนุโมทนาบุญครับ
18 สิงหาคม 2553 08:51 น. - comment id 1151756
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
