จะหลบซ่อนอย่างไรก็ไม่พ้น สีหน้าที่สับสนยังมองเห็น จะปกปิดความรู้สึกช่างยากเย็น อาการที่ซ่อนเร้นยังแสดง ถึงจะเติมรอยยิ้มพริ้มใบหน้า ก็ค้านกับดวงตาเหมือนเสแสร้ง เสียงหัวเราะเบา-เบายังฟังแปร่ง เกิดจากใจที่อ่อนแรงเสียเหลือเกิน ยอมรับว่าที่ผ่านมายังไม่คุ้น เธอเปลี่ยนความอบอุ่นเป็นห่างเหิน เปลี่ยนความชิดใกล้เป็นหมางเมิน ฉันสับสนเสียเหลือเกินกับรักเธอ...
คะน้า 18 เม.ย. 2545 21:50 น. - ID 14057 
812
3
0
18 เมษายน 2545 23:44 น. - comment id 46119
เข้าถึงอารมณ์ดีครับ สุดยอด 100 คะแนน
19 เมษายน 2545 17:35 น. - comment id 46224
เพราะดีค่ะ ความรู้สึกนี้
19 เมษายน 2545 23:36 น. - comment id 46289
ความรู้สึกเข้าใจดีเคยเป็นอยู่ กับหัวใจที่หดหู่ดูสับสน เคยฉอเลาะออดอ้อนกันสองคน เวลานี้เหมือนอับจนต้องเศร้าหม่นอยู่คนเดียว
20 เมษายน 2545 00:48 น. - comment id 46333
ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ สินะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
