รามาอวตาน...

คีตากะ

บุราณกาลจารึกบันทึกเขียน
รามเกียรติ์เรื่องราวคราวหนหลัง
ยักษ์ขบถบุกสรวงล่วงเวียงวัง
ทำน่าชังบัดสีถือดีตน

พระนารายณ์บรรทมสินธุ์ปิ่นนเรศ
เรืองฤทธิ์เดชอวตารผ่านเวหน
ปราบยักษ์พาลหยาบช้าคร่าผจญ
ย่ำไพรสณฑ์ตามหาสีดานาง

ยักษ์สิ้นโคตรเผ่าพงศ์ลงราบคาบ
พระรามปราบชาญยุทธ์รุดสะสาง
สวรรค์โลกสงบสุขทุกถิ่นทาง
โลกเว้นว่างกลียุคห่างทุกข์ภัย

ผ่านมาหลายพันปีเกิดกลียุค
มานุษรุกรานสัตว์ตัดชีพขัย
หลงเลือดเนื้อมังสาป่าเถื่อนใจ
ทั่วหล้าไร้เมตตาเข่นฆ่านอง

ร้อนถึงพระสี่กรอมรราช
สถิตปราสาทไอศวรรย์พลันหม่นหมอง
มนุชประพฤติเยี่ยงยักษ์หักครรลอง
สิ้นธรรมครองชีวิตติดหล่มมาร

ยังสวรรค์และโลกวิโยคทั่ว
ด้วยกรรมชั่วครอบงำทำล้างผลาญ
เวรถึงขั้นสิ้นพงศ์โคตรวงศ์วาน
อวสานมนุษย์สิ้นสุดกัลป์

ด้วยเมตตาพระทรงจักรอัครเทพ
เสวยเสพทิพย์วิมานผ่านสวรรค์
จึงทูลขอพระจอมไตรให้ภาคทัณฑ์
ระงับไฟประลัยกัลป์นั้นชั่วคราว

องค์จักรีอวตารหมายต้านฉุด
กรรมมนุษย์ยิ่งใหญ่ให้เหินหาว
สู่แหล่งหล้ายับยั้งยังเรื่องราว
ก่อนถึงคราวโลกวินาศพิฆาตชน

องค์อวตารเที่ยวท่องล่องห้าทวีป
ด้วยเร่งรีบกิจจาพาก่อผล
ช่วยสั่งสอนส่ำสัตว์ฝึกหัดชน
ให้หลุดพ้นบ่วงกรรมล้ำอัตตา

ภัยพิบัติครั้งใหญ่ได้ถอยห่าง
บรรเทาบางหลายหนชนหรรษา
ด้วยวิริยะพระองค์ทรงฤทธา
พร้อมเสนาเทเวศหยุดเภทภัย

ตำนานรามเกียรติ์เขียนมิจบ
ขอสงบพักก่อนนอนหลับใหล
เฝ้าพระอินทร์สอบถามความเป็นไป
แล้วจะมาเฉลยไขให้จบตอน....