ประนมกร ย้อนรำลึก นึกพระคุณ แก่ครูผู้ การุณ ศิษย์หนักหนา ฝึกอ่านเรียน เขียนเป็น เล่นกีฬา สอนให้รู้เจรจา ช่างพาที สอนให้รู้มารยาท ประกาศศักดิ์ สอนให้ใจ สัตย์ซื่อนัก รักศักดิ์ศรี รู้เคารพ นบนอบ โอบอารี สอนให้รู้ หน้าที่ นี้ควรทำ ให้รักนวล สงวนตัว อย่ามัวหมอง อย่าริรัก เรียกร้อง อย่าถลำ ยังเยาว์วัย ตั้งใจเรียน เพียรจดจำ คำสอนสั่ง เหล่านี้ ล้วนมีมา หากพลาดผิด นิดหน่อย คอยย้ำหนัก ว่าศิษย์รัก ต้องระวัง ฟังไว้หนา ผิดวัยเด็ก ไม่เป็นไร ครูไม่ว่า หากเติบใหญ่ ผิดมา เข้าตาราง สิ่งครูสอน ครูสั่ง ช่างน่าคิด ชี้เรื่องถูก แนะเรื่องผิด ดีหนักหนา ครูสั่งสอน ศิษย์หลายรุ่น สอนเรื่อยมา ด้วยวาจา ของคุณครู ผู้การุณ น้อมรำลึก หวนคำนึง ถึงครูสอน จึงนำพร จากฟ้า มานำหนุน เพื่อมอบให้ ครูไทย ผู้การุณ ที่เคยให้ ไออุ่น เด็กทั่วไทย
อิสรชัย รัตน 2 ม.ค. 2555 20:49 น. - ID 143176 
1430
1
0
2 มกราคม 2555 21:30 น. - comment id 1219674
ขอร่วมรำลึกถึงครู ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาการศึกษาให้เด็กไทย
2 มกราคม 2555 22:58 น. - comment id 1219692
พายเรือ..เพื่อมวลชน เรือจ้าง.. วางพาย บนสายน้ำ แล้วจ้วงจ้ำ นำเรือไป ให้ถึงฝั่ง ผู้โดยสาร หลายหลาก มากประดัง คนแจวยัง จ้ำพาย ..ด้วยใจทระนง ! น้ำเชี่ยว.. เรี่ยวแรงล้า ยังกล้าแกร่ง ตะวันแดง เลาะแก่งน้ำ ข้ามคุ้งโค้ง ที่หมาย พายเข้าหา ท่าฝั่งตรง เจตน์จำนง คงไว้ ..ด้วยใจพลี หัวเรือเกย.. เลยตลิ่ง นิ่งรอส่ง ผู้โดยสาร นั้นลง..ถีบส่งหนี คนแจวยิ้ม อิ่มใจ จงไปดี หมดเที่ยวนี้ มีเที่ยวต่อ รอท่าเดิม เรือจ้าง.. วางชีวิต คิดแค่นี้ ขอแค่มี ค่าจ้างนิด คิดสร้างเสริม ส่งผู้คน ขึ้นบนฝั่ง อย่างเช่นเดิม เป็นทางเริ่ม เพิ่มวิชา มหาชน เรือจ้าง.. หวังเช่นครู คือผู้ให้ ส่องป็นไฟ ให้เห็นแสง แห่งเหตุผล เปิดประเด็น เป็นความรู้ สู่ผู้คน เพื่อส่งพ้น ขึ้นบนฝั่ง ..อย่างตั้งใจ ความภาคภูมิ.. สุมไว้ ใจส่วนลึก ตกผลึก หวังนึกปลื้ม ลืมเหนื่อยได้ ปิดทองแผ่น ใต้แท่นพระ ละด้วยใจ ส่งศิษย์ให้ ได้ข้ามฝั่ง ..ตามอย่างครู คาราวะแด่.. คุณครู ผู้มีพระคุณทุกท่าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
