สายตา คง สื่อมาว่า เหงา

ฉันไม่เข้าใจ ..          ผู้ชายคนเดิม 
..เวิ้งฟ้าช่างเหน็บหนาว
เกรงว่า..ดวงดาวจะสั่นไหว
แค่ฉันมองจากหน้าต่าง..ตรงพื้นดินไกล
ยังรู้สึกเหน็บที่ใจ..อีกหนาวกายเช่นกัน
..หรือเพราะรู้สึกว่าโดดเดี่ยว
อยู่ในโลกส่วนตัวคนเดียว..กระนั้น
จึงมองอะไร-อะไร..ด้วยใจหวั่น
อยากลบลืมมัน..แต่กลับยากเย็น
..เมื่อไหร่..แล้วมันเมื่อไหร่
ฉันเฝ้าถามความเป็นไป..ในความซ่อนเร้น
ไม่มีเขา..ไม่มีใคร.. ทำไมเหมือนโลก เฉยชาเป็น
ห้องที่เคยอบอุ่นของฉัน..ก็ยิ่งเยือกเย็น - เกินพรรณา
............. ฉันไม่เข้าใจ ....................  
------------------------------------------------------------------------------------
     สายตา คง สื่อมาว่า  เหงา 
เธอรู้หรือเปล่า ฉันเองก็ปวดร้าว ไม่ต่าง
ลมกรรโชก พัดความโศก ให้โบกกาง
อย่างแววตา ที่ไร้ร้าง คนเคียงใจ
      ดวงดาวกำลังจะร่วงหมดฟ้า
รู้สึกเหมือนว่า มีใครกำลัง อ่อนล้า..อ่อนไหว
เป็นเธอหรือเปล่า.. ผู้ชายขี้เหงา คนไกล
นาทีที่เธอทุกข์ใจ.... ขอบฟ้าจึงถูกระบาย ด้วยสีเทา...

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แพรวา 13 ก.ค. 2545 22:03 น. - ID 18548

546

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/18548 ที่มา: เขียนกลอนบทนี้ขึ้นมาเพื่อสื่อว่า คิดถึงพี่ชายที่แสนดีคนนี้เสมอค่ะ , แพรวา

comments powered by Disqus

ข้าวปล้อง

14 กรกฎาคม 2545 01:28 น. - comment id 60792
```
เขียนได้ดีทั้งคู่เลยจ๊ะ
```

Jeminine

14 กรกฎาคม 2545 01:28 น. - comment id 60793

เพราะจังค่ะ ทั้งสองบทเลย ^-^ (ชมจิงนะเนี่ย)

ละอองน้ำ

14 กรกฎาคม 2545 07:31 น. - comment id 60835
```
ต่อได้ดีจังเลย
```
ตฤณ

14 กรกฎาคม 2545 11:02 น. - comment id 60855
```
ต่อได้เพราะมากเลยค่ะ
```

monki

14 กรกฎาคม 2545 12:21 น. - comment id 60893

เยี่ยมจัง อ่านแล้วเหงาไม่แพ้กันเลยจ้า

พี่อาร์

14 กรกฎาคม 2545 14:50 น. - comment id 60916

จะบอกว่าไงดีล่ะ ..
พี่เองก็ยังคิดถึงน้องสาวคนนี้เสมอเลย 
ส่งโปสการ์ดไปให้ ได้รับหรือยังล่ะ..

ดีใจ..ที่ยังมีลมหายใจพอที่จะเข้มแข็ง
และต่อสู้กันต่อไป
ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม....
อยากให้นันรู้นะว่า ..
นันเองยังมีพี่อยู่ข้าง ๆ เสมอนะ
ยังคิดถึงเสมอ ๆ เช่นกัน  รักษาสุขภาพนะ
^__^

+ comment แสดงความคิดเห็น