หน้าส่วนตัว
ไม่ขอให้เธอ เข้มแข็งต่อความเหงา
เดินหนีความปวดร้าว ที่อาจฉายภาพซ้อนซ้ำ
เราบังคับอดีตไม่ได้ และไม่อาจบังคับหัวใจให้ เลิกจำ
ขนาดของหัวใจเท่ามือกำ แต่อย่าให้ขนาดความบอบช้ำ
..... มาครอบงำหัวใจ.....
แพรวา 7 ก.ย. 2545 19:52 น. - ID 22131 
1080
6
0
7 กันยายน 2545 20:26 น. - comment id 74230
มาอ่านกลอนที่เขียนให้น้องเก็ต(น้ำค้าง) อิอิ ปล.คิดถึงพี่นันจัง เราไม่ได้คุยกันนานแค่ไหนแล้วเนอะ
7 กันยายน 2545 21:09 น. - comment id 74243
ขนาดของหัวใจเท่ามือกำ แต่อย่าให้ขนาดความบอบช้ำ
..... มาครอบงำหัวใจ.....
จริงด้วยเนอะ หัวใจมันก็เล็กแค่นี้ ทำไมช่างเอาเรื่องมากมายมาเก็บไว้ได้ก็ไม่รู้
7 กันยายน 2545 21:33 น. - comment id 74254
มาอ่านด้วยคนนึงจ้า
7 กันยายน 2545 22:49 น. - comment id 74301
แต่เราอยากเข้มแข็งอ่ะ....
7 กันยายน 2545 22:54 น. - comment id 74306
หลาย ๆ ครั้งเลย..ที่ปล่อยให้ความช้ำ...มาครอบงำชีวิตและหัวใจ... กลอนเยี่ยมค่ะ..คมจนบาดอารมณ์เลยอ่ะค่ะ... ......................
8 กันยายน 2545 00:32 น. - comment id 74340
ชอบเหมือนกับ monki เลยจ๊ะ
8 กันยายน 2545 12:51 น. - comment id 74388
หง่า ขอบคุณพี่นันค่ะ จุ๊บ ฉองที อิอิ คิดถุงจัง
8 กันยายน 2545 23:19 น. - comment id 74595
โอ้ว ยังได้รับการอบอุ่นอยู่เหมือนเดิม ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด