ลืมตาตื่นมาเพื่อฝืนยิ้ม ทั้ง ๆ ที่ ไม่เคยจะชิน กับความเหงา แอบมองสายฝนแล้วคิดถึงความเป็นเรา ความรักสีเทา ห่มความปวดร้าวอยู่เต็มใจ หลับตาลงเพื่อฝังตัวเองให้ลึกกว่าเดิม หนีความฝัน ที่นับวันก็ยิ่งเจ็บเพิ่ม ยิ่งร้าวไหว หัวซุกหัวซุน หาความอบอุ่น ก็ไม่ได้จากใคร เมื่อไม่อาจข่มใจ ก็ขอแค่ให้หัวใจได้ข่มตา ผ่านมากี่นาน ที่เหยียบความฝันร้าวรานเอาไว้ แทรกตัวลึกลง ไป ชีวิต หวั่นไหว ยิ่งไร้ค่า ไม่อาจยืนหยัดได้ใหม่ หม่นลงด้วยความหมองไหม้ของการเวลา รอวันแห้งลงของ น้ำตา เผื่อวันพรุ่งนี้จะได้เห็นท้องฟ้า ที่สวยกว่าเดิม
.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+. 9 พ.ย. 2545 20:05 น. - ID 25799 
991
6
0
9 พฤศจิกายน 2545 20:37 น. - comment id 94612
เพราะมากก..... เศร้าสะเทือนใจจังเลย
9 พฤศจิกายน 2545 21:39 น. - comment id 94629
เศร้าจังเลยง่า แง๊
9 พฤศจิกายน 2545 22:58 น. - comment id 94637
ยิ่งเศร้าขึ้นทุกที ทุกที ทุกที
9 พฤศจิกายน 2545 23:17 น. - comment id 94648
เศร้า ด้วย คน เห่ะๆๆๆ
10 พฤศจิกายน 2545 00:28 น. - comment id 94658
เรายืนคิดอะไรนาน มันได้หลายอย่างนะครับ
10 พฤศจิกายน 2545 02:17 น. - comment id 94667
อะไรเหรอ นิติ...... ปล. นี่เราพยายามจบให้เข้มแข็งแล้วนะเนี่ย
11 พฤศจิกายน 2545 08:43 น. - comment id 94931
ฮืม เข้มแข็ง แต่ ปนเศร้า มากมากอะ
11 พฤศจิกายน 2545 19:22 น. - comment id 95064
เพราะจังเลย พี่นันกะน้องเก็ต
13 พฤศจิกายน 2545 09:12 น. - comment id 95352
อิอิ ขอบคุงทุกคนฮะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
