ทั้งทั้งรู้อยู่ว่าเขามีเจ้าของ เขาเพียงมองเราเห็นเป็นคนอื่น หักห้ามใจไม่ได้ให้กล้ำกลืน ยังทนฝืนเสน่หามาเป็นปี ใจเจ้าเอยทรมาณนานนักแล้ว คงไม่แคล้วยับย่นหรือป่นปี้ เหมือนไฟรุมสุมกายาทุกนาฑี เพราะไม่มีสิทธิ์รับเศษเวทนา แม้จำหลักรักเขาเท่าชีวิต เพียงแค่สิทธิ์ฝากใจใฝ่ฝันหา เพื่อประโลมปลอบขวัญทุกวันมา ด้วยศรัทธา....เขามั่นจนวันวาย.
พรระวี 20 ม.ค. 2546 21:32 น. - ID 28458 
979
11
0
20 มกราคม 2546 22:54 น. - comment id 105640
เศร้าจัง นอนไม่หลับแน่เลย คืนนี้ ..
21 มกราคม 2546 04:37 น. - comment id 105651
ทุกคนมีสิทธิจะคิดฝัน จินตนาการกางกั้นกันไม่ได้ กรอบความคิดหรือกำแพงของหัวใจ มีอิสระมากมายที่จะเดินทาง กายอาจถูกฝังกลบลบไปกับผืนดิน แต่ยังไม่สิ้นวิญญาณที่จะตามฝัน ออกก้าวเดินตามที่ตั้งมั่น คงมีสักวันจะค้นพบตัวตนที่แท้จริง
21 มกราคม 2546 09:33 น. - comment id 105676
ก็เป็นสิทธิส่วนตัวที่ทำได้ เป็นความสุขเล็กๆๆ ที่ไม่สามารถบอกคนอื่น เรามีความสุขกับโลกของเรา ก็มีไปเถอะ ไม่ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็โอเคแล้วละ
21 มกราคม 2546 09:56 น. - comment id 105678
เป็นรอยกรรมนำใจชดใช้รัก เป็นสลักตรวนใจใช่อยากเกี่ยว เป็นความผิดคิดพะวงหลงดายเดียว เป็นเปล่าเปลี่ยวเหลียวหารักจักไม่มี แก้กรรมใจใช้ความดีที่รู้ตัด รู้สลัดภักดิ์มั่นฝันลมตรมแค่นี้ เส้นทางรักขนานใจในชาตินี้ ชาติหน้ามี..ได้รักใหม่กับใครสักคนอย่าวนกรรม..อย่าซ้ำรอย..
21 มกราคม 2546 14:39 น. - comment id 105750
ต้องขอโทษด้วย..เพราะแต่ละบทสัมผัสอาจจะไม่คล้องจองกัน # ปลื้ม... อาจเพียงแค่หัวใจไปแอบปลื้ม ไม่อาจลืมรักแรกแปลกหนักหนา ยังซาบซึ้งสุมทรวงดวงอุรา จิตวิญญาแนบแน่นแสนตราตรึง แม้ตอนนี้ไม่เจอเธออีกแล้ว แม้ต้องแคล้วคลาดกันฝันสลาย แม้ต้องจากกันไกลไปจนตาย แต่สุดท้ายก็ยังปลื้มลืมไม่ลง หรือเป็นเพราะชาตินี้มีกรรมนัก จึงหลงรักคนที่หนีห่างหาย เขาไปแล้วจากไกลใจมิวาย มิเสื่อมคลายใจยังปลื้มลืมไม่ลง จากนี้ไปความทรงจำย้ำอดีต คอยย้ำกรีดแผลใจให้แห้งหาย โลกใบนี้ขาดเธอไปใช่จะตาย ให้กลับกลายวาบหวามความทรงจำ...
21 มกราคม 2546 14:47 น. - comment id 105751
ขอบคุณ: 1.ท่านอัลมิตรา มิตรภาพที่ยั่งยืนสถาพร 2.ท่านไอดาโฮ ประทีปที่สุกสว่างในความมืด 3.ท่านพี่เสือ น้อมคาระวะขอบพระคุณยิ่ง ความคิดอ่านของท่านตรงกับใจผม ผมไม่ได้ระรานหรืออาจเอื้อมจนเกินสภาพแห่งตัวตนของตนเอง เพียงแต่ว่า ความรู้สึก อารมย์และความปราถนาเป็นสิทธิ์ของผม มันเป็นความสุขที่ยั่งยืนในโลกส่วนตัวของผม แม้อ้างว้าง แม้เปล่าเปลี่ยว มันก็ยังหล่อเลี้ยงให้ตัวเองได้มีความเป็นคนอยู่บ้าง 4.ท่านด้วยรัก ขอบคุณท่านมา ณ โอกาศนี้ครับผม
21 มกราคม 2546 14:50 น. - comment id 105752
ขอบคุณ ท่านดาวสีหม่น กรุณาให้กำลังใจด้วยบทกวี ขอชมเชยลีลากวีของท่าน ลึกซึ้ง กินใจ มีพลัง เสมอมา.
21 มกราคม 2546 17:08 น. - comment id 105776
....เหมือนต้นไม้ เติบโตแต่ลำพัง จึงไร้ผล....
21 มกราคม 2546 17:12 น. - comment id 105778
(แอบมามั่วนิ่มอีกแล้ว)
21 มกราคม 2546 17:32 น. - comment id 105783
คือไอ้ตัวกระผมก็ไม่ใช่คนสำคัญอะไรนักหนา จะพูดจะจาอะไรก็ฟังไม่ค่อยมีเหตุผลหรอกครับ อ่านกลอนนี้แล้วรู้สึกไปทางแง่ลบ ชีวิตหม่นหมองอะไรทำนองนั้น คนเราก็เป็นกันได้ แล้วแต่อารมณ์น่ะครับ รู้แต่ว่า ผมเศร้านานๆไม่เป็น ผื่นจะขึ้น ไม่ชอบจมกับอะไรเศร้าๆ ไม่ชอบชีวิตสีเทา ชอบสนุก เปรี้ยวเข้าไว้ ชีวิตมันยาวเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ไม่รู้จะนั่งกอดเข่าเจ่าจุกไปทำไม กระโดดโลดเต้นไปดีกว่า ถ้ายังมีแรง
21 มกราคม 2546 19:13 น. - comment id 105809
อืม...
21 มกราคม 2546 21:25 น. - comment id 105826
เศร้า เศร้า พักนี้มีแต่คนเศร้า ทะเลเศร้าตามเลย งือ งือ
21 มกราคม 2546 21:55 น. - comment id 105838
ขอบคุณ: -ท่านละอองน้ำ เพื่อนเก่าเพื่อนแก่ ยังไม่ทิ้งกัน -ท่าน bust ผู้มีพลังและอารมย์ดีเยี่ยม ผลิตงานต่อเนื่องไม่ขาดสาย ขอยกย่องชมเชยวามสามารถครับผม -ท่านภีม นี่ก็มิตรเก่าเช่นกัน ขอบคุณที่มาเยือน -ท่านทะเลใจ สำนวนทุกสำนวนของท่านทะเลใจกลั่นกรอง ร้อยกรองได้ดียิ่ง
21 มกราคม 2546 23:01 น. - comment id 105858
หน้าส่วนตัว
พี่ค่ะ..
เรนว่า..ไม่ผิดนะค่ะ.. ก้อ ถ้าห้ามรักได้..
ใครบ้าง.. อยากผิด.. ในความรัก..
ทุกคน.. อยากได้รัก.. ที่เรารัก..
แต่...
..แค่สิทธิ์... ที่เรามี...
เรนว่า.. เราก้อมี..ความสุข..ที่ได้.. รักเธอ..
นะค่ะ..
เรนเปน.. กำลังใจให้ค่ะ...
22 มกราคม 2546 21:18 น. - comment id 106004
สิทธิ์ และ เสรีภาพ ทางความคิด ไม่ทำร้าย ไม่มีผลดีกับใคร นอกจากตัวเองนะคะ ท่านพรระวี มามอบกำลังใจค่ะ ~^_^~
22 มกราคม 2546 21:38 น. - comment id 106010
-ท่านเรน ฝอยฝนแห่งเมืองเหนือ ให้ความเยือกเย็นแก่ผองเพื่อนเสมอมา ขอบพระคุณท่าน -ท่านส้มโอ มิตรภาพนิรันดร ขอบคุณทุกครั้งครั้งที่เท่าไหร่ไม่อยากจำ แต่จะขอบคุณเพื่อนให้ถึงล้านครั้ง
28 มกราคม 2546 16:28 น. - comment id 106741
เศร้าจัง...(:-:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
