หน้าส่วนตัว
สายสะพานที่ทอดยาวดั่งสายรุ้ง
ขีดเส้นพุ่งผ่านฟ้าผ่าสายฝน
สายฟ้าผ่ากลางสะพานหักอับจน
สายรุ้งบนฟากฟ้าหักร้าวโรย
สัมพันธรักเชื่อมต่อดั่งสายฝน
ระอองบนฟากฟ้ากระทบแสง
เส้นรุ้งพรางแดงจ้าฝ่าโรยแรง
เส้นขีดแสงส่องสว่างกลางนภา
สายสะพานที่เคยหักกลับผูกติด
สัมพันธติดผูกพันธ์รักที่ปรารถนา
สายฟ้าผ่าอ่อนแรงหลบนภา
รักจึงมาดั่งสายรุ้งที่กลางใจ
ขีดสายรุ้งดังสะพานที่ยอแสง
สายแสดงความเชื่อมเติมสีสรรค์
สายใยรักสายสัมพันธ์ที่ผูกพันธ์
สัมพันธภาพเราคู่นิรันดร์ฉันและเธอ
สุชาดา โมรา 16 ก.ค. 2547 09:56 น. - ID 57396 
2391
2
0
16 กรกฎาคม 2547 10:08 น. - comment id 299338
เคยได้ยินมาว่าในกลอนมีมนต์ที่สกดให้ผู้อ่าน เคลิบเคลิ้มตามแต่ไม่เคยเชื่อเลย จนได้มาอ่าน กลอนบทนี้แล้วถึงเชื่อว่ามีจริง กลอนไพเราะราบรื่นชวนอ่านมากครับ เขียนมา มากๆนะครับจะรออ่าน ๚ะ๛ size>
16 กรกฎาคม 2547 10:25 น. - comment id 299345
ขอบคุณนะคะ...นี่ถือว่าเป็นคำชมค่ะ...ขอแก้ในบางส่วนนะคะ ปรารถนา นิรันดร์ ที่เหลือจงใจค่ะ เช่นสัมพันธ=สัมพันธะ ขอบคุณที่อ่านค่ะ ทำให้มีกำลังใจขึ้นมามากทีเดียว
16 กรกฎาคม 2547 12:02 น. - comment id 299376
แต่งได้งดงามมากนะครับ จะคอยแวะเวียนมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
17 กรกฎาคม 2547 06:36 น. - comment id 299684
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
