หยาดยิ้มสดระเรื่ออิ่มมิลดชื่น แก้มดูดดื่มสองปรางแจ่มแฉล่มหวาน ล่วงสี่ผ่านกาลเคลื่อนเป็นวันวาน ผองเพื่อนมิตรผ่านมา-กำลังจะไป สักกี่รส,สักกี่ใจ-ใยเยื้อรัก จักคิดถึงนัก,คิดถึงหนา,ระอาไหว รอยยิ้มร่า,ยิ้มแย้ม-เบิกบานใจ จักต่างไป,ไกลหนไหนในโลกา สักกี่หมื่น,กี่คำนั้น เคยร่วมทุกข์ อย่างเคยสุขระอุอ้าเหงาเคยเศร้าล้า อวยส่งคำร่ำส่งพรผ่อนเวลา ย้ำเตือนว่าอย่าลืมหน้ามิตรผองเรา ... ..... ระเรื่อยิ้มอันงดงามวาบวามนัก ห่างไปสักกี่เวลาทิวาวัยอย่าได้เหงา คิดถึงนั้น ตรงปลายฟ้าเคยเป็นเงา หากวันเหงา-คิดถึงเรา,ผองมิตรเธอฯ
นิติ 8 มี.ค. 2548 18:11 น. - ID 72367 
987
5
0
8 มีนาคม 2548 18:47 น. - comment id 436025
สี่ปีผ่านไปไวเหมือนโกหกนะคะ แต่เพื่อนจะอยู่ตรงนี้เสมอ ในใจดวงนี้ดวงเดิมนะเออ อย่าเผลอลืมกัน มาร่วมงานอำลาค่ะ
8 มีนาคม 2548 19:06 น. - comment id 436037
เข้ามาเพื่อ อ่านงานคุณ นานๆๆคุณมาที กลอนคุณ สวยมาก ................. นับถือ
8 มีนาคม 2548 22:58 น. - comment id 436167
ถึงห่างไกลเพียงใดใจห่วงหา ถึงเพื่อนเพื่อนเสมอมาหละรู้ไหม ยิ่งกว่านั้นวันใดเพื่อนทุกข์ใจ จะรีบไปปลอบขวัญให้ฝันดี *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
9 มีนาคม 2548 09:29 น. - comment id 436336
เพื่อนใหม่คือของขวัญที่ยิ่งใหญ่สำหรับชีวิต เพื่อนเก่า คือมิตรภาพที่แนบสนิท ดังอัญมณียิ่งนานวัน ยิ่งมากค่าอนันต์ ยังมีเพื่อนเสมอนะนิติ ^__^
9 มีนาคม 2548 10:19 น. - comment id 436375
อ่านแล้ว นึกถึงตอนเรียนจบใหม่ ๆ เลย กระทั่งตอนนี้ เพื่อนที่รักกัน ก็ยังติดต่อกันอยู่ ผูกพัน ไม่เคยลืม สำหรับเพื่อน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
