พร่าสะทกอกสะเทือนเหมือนกระแทก น้ำตาแทรกหว่างเบ้าคราวคิดถึง แต่ละคำพร่ำสอนวอนคำซึ้ง ดั่งไม้ตรึงเสียบกระทบซบสะท้อน เสียงไม้เรียวเกรี้ยวกราดหยาดน้ำจิต หยดน้ำตาหลั่งเพียงนิดจิตล้าอ่อน ทุกรอยเคี่ยวเฆี่ยนซ้ำเพื่อจำวอน ขอให้ย้อนย้ำคำสั่งหลั่งจากใจ จุดมุ่งหมายคล้ายให้ได้เติบกล้า ทางที่กว้างใหญ่กว่าใจที่ใฝ่ อัดความรู้สู่ความคิดหลอมเบื้องใน เคี่ยวเข็ญไว้แม้เหนื่อยแรงยังแกร่งทน เพียงชื่นใจไหลหลากจากใจศิษย์ ได้เห็นผลสัมฤทธิ์ไม่ผิดหม่น หวังถึงฝั่งฟากฝันบันดาลดล เกิดปัญญาหลุดพ้นวนเวียนทุกข์ หัวอกครูผู้ยิ่งใหญ่หนักใหญ่หลวง เหนี่ยวแรงหน่วงดวงจิตสติปลุก ณ เส้นทางพร่างดาวคว้างหนาวซุก ยังมีแสงสว่างสุกคือสุขล้น หัวใจครูผู้แน่นหนักคือรักแท้ เฝ้าดูแลเลี้ยงปัญญาเติบกล้าต้น เป็นหลักพึ่งหนึ่งหลักแห่งผองชน หลากสายน้ำบันดาลดลผลความดี พร่าสะทกอกสะเทือนเหมือนสะท้อน แว่วคำสอนเสียงก้องตรองทุกที่ รอยไม้เรียวเคี่ยวเข็ญแผลเป็นมี เป็นสักขีปั้นตนบนเส้นทาง.
แดดเช้า 16 ม.ค. 2549 19:49 น. - ID 85234 
1205
4
0
16 มกราคม 2549 20:52 น. - comment id 553562
พูดแทนเรา แบบโดนใจเต็ม ๆ เลย
16 มกราคม 2549 21:59 น. - comment id 553578
แวะมาชมผลงานจ้า
17 มกราคม 2549 12:35 น. - comment id 553676
อ่านแล้วนึกถึงตอนโดนไม้เรียวหวดเลย แวะมาชื่นชมกลอนดีๆค่ะ
17 มกราคม 2549 13:35 น. - comment id 553707
คนเป้นครูครูก็คนต้องทนสู้ เพื่อศิษย์รุ้วิชาการตามมาดหมาย นำความรู้คู่ความดีมีติดกาย ครูอย่าพ่ายแพ้งานการสอนเลย ให้กำลังใจกับครูทุกๆท่านศิษย์อาจดื้อบ้าง ตามธรรมชาติของเด้กนะคะ
17 มกราคม 2549 19:08 น. - comment id 553810
คิดถึง แม่ปี จัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
