แล้งแล้วสิหนาเวลานี้ ฝนที่เคยสาดก็ขาดหาย ใบไม้ทึบหนาแน่นก็แคลนคลาย ปลิวไหวไปตามลมที่รุนแรง ดินชุ่มชุกหญ้าเมื่อหน้าฝน ป่นเป็นผงบ้างแยกแตกระแหง ปลาน้อยในบ่อกว้างดั่งโชคแกล้ง กลับรวมแอ่งแห้งขอดขาดชีวา ยามเด็กเคยพากันไปช่วย ถุงบ้างถังด้วยช่วยกันคว้า ตักกุ้งช้อนหอยหาปูปลา เอามาปล่อยไปในลำน้ำ นกยางนกกรอดคงจะเกลียด ไปบังเบียดแหล่งล่าอาหารค่ำ มาจับจิกกินกระดี่ทีละคำ เป็นประจำวัฏจักรวัฏจร เกษตรคงหยุดพักตระหนักเหนื่อย เคยทำกินอยู่เรื่อยฤดูก่อน วัวควายอ้วนพีมีคอกนอน บ้างก็มีลูกอ่อนก่อนฝนมา เดือนอ้ายข้าวหอมเต็มยุ้งฉาง ข้าวโพดข้างฟ่างกำลังกล้า ค้างบวบอวบหนักผักคะน้า ถั่วฝักยาวปลายนาช่างน่ากิน แล้งก็แล้งแต่ฝนไกลใช่ใจแล้ง ดอกจานแดงส้มสวยช่วยเสริมศิลป์ มั่งมีแม้นิดหน่อยค่อยปันกิน ใช่จะสิ้นสายสัมพันธ์กันเพราะจน ต่างทำต่างอยู่รู้หน้าที่ บ้านนั้นเรือนนี้มิขัดสน มีเหลือเผื่อปันกันทุกคน ล้วนตั้งตนในสันโดดไม่โรจน์ลอย -(ม้าก้านกล้วย)-
ม้าก้านกล้วย 26 ม.ค. 2545 21:21 น. - ID 9456 
1037
3
0
27 มกราคม 2545 04:07 น. - comment id 32358
พี่ม้าก้านกล้วยต้องไปนั่ง แถวใต้ตนไม้ข้างบึงน้ำเล็กๆ ริมคันนาแน่ๆ อ่านแล้วนึกถึง สมัยเด็กๆ ไปวิดน้ำจับปลา เล่นซ่อนหาที่กองฟาง... ตัดต้นโสนมาทำเครื่องบินจัง
27 มกราคม 2545 10:09 น. - comment id 32379
นี่แหล่ะเสน่ห์ของกลอนม้าก้านกล้วย เป็นคำชาวบ้านง่ายๆที่สะท้อนแง่มุมได้ดีมาก พักก่อนงานยุ่งเลยไม่ได้เข้ามาที่นี่เลยค่ะขอบคุณที่ยังไปโพสต์ถามไถ่นะคะ คะน้าสบายดีค่ะ
27 มกราคม 2545 19:18 น. - comment id 32430
ดอกจานบานสะพรั่งหน้าแล้ง..สีแดงแต้มแต่งผืนดินอีสาน.............. - พี่ม้าก้านกล้วย วันหลังช่วยหยิบเอาเพลง นกเขาไฟของน้าหมูมาฟังแล้วแต่งกลอนให้ซักบทสิ พี่เพราะอ่านบทนี้แล้วนึกถึงเพลงดอกจานของคาราบาวนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
