...ตราบใดนำทะเลไม่เหือดหาย
มึงมีกูไว้ไม่จน!
กระแสคนหลั่งไหลบูชา
ราชันย์ทะเลใต้ผู้ยิ่งใหญ่
องค์รามเทพขนานนามเกรียงไกร
บรรลุได้วิชา จตุคาม
รวบรวมแว่นแคว้นศรีวิชัย
แผ่อำนาจยิ่งใหญ่ให้เกรงขาม
ตามพรลิงค์ทูลถวายพระนาม
พังพกาฬตามพระบารมีที่บำเพ็ญ
สำเร็จเป็นพระโพธิสัตว์
ทุกข์ใดร้อนใดย่อมเห็น
ประทานพรให้ปักษ์ใต้ร่มเย็น
และก็เป็นเช่นนี้สืบมา...
มาวันนี้เกิดกระไรเล่านี้
ประชาชีต่างลุกขึ้นมาตามหา
มันบอกว่าจะเอา " กู " ไปบูชา
โก่งราคาผิดประสงค์คนจัดทำ
บ้างไปปลอมไปย้อมสารพัด
หลอกว่าจัดสร้างมาช่างน่าขำ
ร้ายสุดร้าย เหยียบกันตาย ช่างระยำ
สองศพช้ำแหลกเหลวลงกลางดิน
ยังมิทันน้ำทะเลจะเหือดหาย
คนไทยคงฆ่ากันตายจนหมดสิ้น
สองมือคว้า สองขาเหยียบ กันระวิง
จะอีกสักกี่ชีวินต้องล้มตาย
บูชากูไม่ต้องมีสร้อยห้อยเหรียญ
มิต้องเวียนไปแก่งแย่งขวนขวาย
แค่บูชากูจากใจและกาย
เพียงรูปกูหนึ่งใบ...มึงมีกูไว้ไม่จน
เรียงร้อยทุกตัวอักษรด้วยจิตคารวะ
27 เมษายน 2550 03:22 น. - comment id 688195
กรณีขององค์จตุคาม เป็นกรณีที่น่าศึกษามากครับ

27 เมษายน 2550 11:30 น. - comment id 688267
กูเห็นด้วย!!! เอ๊ย ผมเห็นด้วยครับ.... .....เรามองเห็นอะไรเพียงแค่"เปลือก" .......เราบูชา องค์จตุคาม ที่ความดีของท่านที่รักษาบ้านเมือง หรือ บูชาเพราะเชื่อว่าท่านจะทำให้รวย ....คนนับแสนไปงานศพขุนพันธ์ เพราะคารวะในความดีที่ท่านทำต่อแผ่นดิน หรือ เพราะจะเอาเหรียญของท่านไปบูชา..... .....เราควรบูชาอะไร?.........
