หน้าส่วนตัว
หลงในรักมักร้าวเมื่อคราวร้าง
โลกอ้างว้างเกินดำรงใจอยู่ได้
ดั่งสิ้นแล้วทุกสิ่งทุกอย่างไป
ราวกับกายตายไปไร้ชีวา
เมื่อแรกรักลุ่มหลงประสงค์ชิด
รื่นเริงจิตพิศสมัยเป็นหนักหนา
เป็นอย่างไรล้วนเลิศเลอจนล้นตา
ไม่มีใครเทียบหน้ามาเท่าทัน
แต่เมื่อเริ่มห่างร้างเสน่ห์หาย
สิ่งใดใดถึงเหมือนเก่าไม่แปรผัน
กลับมีเหตุสารพัดสารพัน
ยกมาอ้างระหว่างกันเพื่อเลิกลา
เป็นเพราะหลงนำหน้าคำว่ารัก
ใจจึงตกลงปลักความโหยหา
ต้องการรักเหลือล้นทุกเวลา
มิเว้นว่างปรารถนาเรื่องส่วนตัว
จนถึงวันถึงคราวที่ตึงเต็ม
ความข้นเข้มในรักก็เริ่มรั่ว
ค่อยไหลออกทุกทางที่เคยกลัว
แก้กลับมั่วเป็นยั่วยุให้แยกไว
หากไม่รักคงไม่ทรมา
น้ำสองตาคงยากที่รินไหล
แต่รักแล้วรักเถิดให้เติมใจ
เพียงรักให้เข้าใจไม่หลงทาง
ฟา 19 มิ.ย. 2550 09:07 น. - ID 103814 
1094
3
0
19 มิถุนายน 2550 09:16 น. - comment id 711660
หลงทางเสียเวลาหลงติดยาเสียอนาคต ล้อเล่นนะคะ แวะมาทักทายกันค่ะ ไม่ว่าหลง หรือไม่ ใจมันบอก น้ำตาออก อาจไหล ใครจะสน ก็เธอทำ ให้ใจ ใครวกวน ใจหมองหม่น ทนทุกข์ สุขไม่มี...
19 มิถุนายน 2550 13:18 น. - comment id 711720
เป็นเพราะหลงนำหน้าคำว่ารัก จึงทายทักกักเก็บความเจ็บช้ำ ให้หัวใจต้องเศร้าเฝ้าระกำ มากระหน่ำในชีวิตที่คิดลืมหลงรักใครก็เจ็บ ฉะนั้นไม่รักใครดีกว่าเนาะ อิอิ
19 มิถุนายน 2550 16:18 น. - comment id 711867
หลงทางรัก มักจะเจ็บ สบายดีนะคะ
19 มิถุนายน 2550 18:17 น. - comment id 711957
ไม่ว่าจะหลงรัก..หรือรักจนหลง..เจ็บทั้งนั้นค่ะ..
20 มิถุนายน 2550 09:32 น. - comment id 712237
ความคิดมากเลยนะและความหมายกินใจดีแล้ววันหลังเขียนมาให้อ่านอีกนะ
9 กรกฎาคม 2550 12:45 น. - comment id 721720
คงจะไม่เหมือนเดิมเลิกเติมรัก เป็นเรื่องหนักของสังขารไม่ทานไหว พอรอยรักเริ่มรานเนิ่นนานไป ทั้งกายใจก็ยับย่นไม่ทนรัก อิอิ สังขารร่วงโรยจะว่าเหมือนเดิมได้ยังไงคนที่ไม่มั่นคงเต้าก็หนีหมด ว่าแต่ว่า คิดถึงฟานะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด