หยาดสายฝนจากไปโดยไม่ลา เส้นขอบฟ้าปรากฏรุ้งหลากสีสัน แดดอ่อนจางพร่างตายามสายัณห์ ดูเฉิดฉันยิ่งกว่าเวลาใด อากาศเย็นจากไอของสายฝน เด็กซุกซนเล่นน้ำลำคลองใส ใกล้สนธยาอาทิตย์จวนลับไป นกกาไพรบ่ายหน้าหารวงรัง บทชีวิตกลากหลายใกล้ปิดฉาก การพลัดพรากจากลาฤาสมหวัง เพียงเมฆจางบางตาหาจีรัง สุดท้ายยังถูกลมพัดซัดล่องไป วาดชีวิตลิขิตด้วยจิตมั่น อยู่กับฝันหมั่นสร้างเส้นทางใหม่ จะสำเร็จล้มเหลวดีเลวไซร้ อย่าหายใจเปลืองเปล่าลืมเหง้าตน...
คีตากะ 16 ก.ค. 2550 15:56 น. - ID 104946 
2371
1
0
16 กรกฎาคม 2550 19:50 น. - comment id 536220
ยามสนธยาเป็นช่วงที่อากาศดีเหมือนกันนะค่ะ จะว่าโรแมนติกก็ไม่เชิง จะว่าเหงาๆก็ไม่ใช่นะค่ะ
17 กรกฎาคม 2550 08:30 น. - comment id 725471
ให้ข้อคิดดีจังค่ะ...บางทีอากาศกับบรรยากาศก็ไปด้วยกันได้อย่างเช่นฝนที่ตกตอนเย็นๆเดี๋ยวนี้...ถ้าเราไม่เตือนใจตัวเองก็อาจจะทำให้หวั่นไหวไปตามสภาพแวดล้อมได้
17 กรกฎาคม 2550 10:44 น. - comment id 725546
ยามเย็นย่ำสนธยา ท้องนภาเริ่มเปลี่ยนสี อาทิตย์ส่องแสงลงหริบหรี่ ถึงเวลาที่ต้องหวนกลับคืนรัง ออกจากรังมาตั้งแต่เช้า ข้าวปลาจะได้กินก็เกืยบสาย นี่หละหนอชีวิตที่วุ่นวาย กว่าจะปิดฉากได้แต่ละวันแทบสิ้นลม ขอแจมหน่อยนะคะคุณคีตากะ
11 กันยายน 2550 14:41 น. - comment id 752396
เต็มที่เลยครับ....เราคนกันเองอยู่แล้ว..ตอบช้าไปหน่อย...ไม่ค่อยมีเวลา......อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
