หน้าส่วนตัว
ไม่มีที่ว่างให้ยืนเลยหรือ....
เขาว่ากันว่า โลกใบนี้มีผืนแผ่นดินกว้างใหญ่นัก
แต่ทำไมในบางพื้นที่......ที่ร่ำร้อง่ว่าเป็นพื้นที่ของความมีน้ำใจ
กลับแออัด ไปด้วย หมอก ฝุ่น ควัน เพราะไม่มี.แม้ที่ว่างซักเพียงเสี้ยวธุลี
ทำไมทำให้โลกในใจของความผูกพันแคบนัก....
หลายแห่งของความรู้สึก....ความหม่นข้องยังคงมี..ยังคงเกิด
ทำไมทำให้มันทับถมขึ้นไปอีก..
แทนที่จะพยายามทะลายลง.....หรือเหมือนเกราะอะไรสักอย่าง
ขังความรู้สึกของตัวเองเอาไว้....มันสุงส่งถึงเพียงนั้นเลยหรือ..
ความต่ำต้อยคงอยุ่ที่....คนที่ไม่มีที่ยืน....
คงต้องตัดใจเดินทางไปในโลกที่มีผืนฟ้า และผืนดินที่กว้างใหญ่
ที่ไม่มีความรู้สึกในใจที่คับแคบ...
หาเหตุผลได้ไหม..กับคำตอบในคำถามที่ยังคงคาใจ.....
ความถูกต้องของใครบางคน คงไม่ถูกใจใครหลายคน
ชีวิตยังคงดำเนินไปตามครรลองของแต่ละคน...
ไม่นึกว่าความรู้สึกที่เรียกว่าผูกพัน ..จะต้องมาจบสิ้น ณ วันนี้
ความไม่มีค่า หรือ การมีคุณค่า ถูกวางไว้ ณ บางแห่ง
...
ลาก่อนนะ..สิ่งที่คิดว่าเคยมี
ลาก่อนนะ...กับคำว่า คนคุ้นเคย...หรือผูกพัน
จะยังคงเก็บบางร่องรอยบางสิ่งเอาไว้เท่านั้น
เพื่อนำไปใช้เยียวยา...ให้เป็นพลัง กับโลกในใจใบใหม่
ที่มีที่ว่างเพียงพอ ให้หยัดยืน.................
ขอบคุณอีกครั้ง....ที่เดินทางผ่านเข้ามาในชีวิต
ขอให้โชคดี กับโลกที่คุณยืนอยู่......
Suntharee 13.12.07
ราศีตุลย์ 4 ก.พ. 2551 12:47 น. - ID 112316 
1875
3
0
4 กุมภาพันธ์ 2551 16:53 น. - comment id 819386
ให้ยืนข้างๆได้ค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2551 17:09 น. - comment id 819396
ราศรีเดียวกันเลย
4 กุมภาพันธ์ 2551 19:53 น. - comment id 819470
เอาใจช่วยนะ..หาที่ให้เหมาะสักที่หนึ่งแล้วหันกลับไปมองรอยเท้าที่เดินผ่าน เราก็จะฉงนกับความสามารถของตัวเอง..และเราจะพบว่าทุกรองเท้าที่ก้าวเดิน...เราก็สามารถหยุดได้เช่นกัน ไงต้องหมองเศร้ากะร่องรอยในอดีต...มันก็เหมือนรอยเท้านั่นแหละ
5 กุมภาพันธ์ 2551 10:30 น. - comment id 819841
ขอบคุณเพียงพลิ้ว ขอบคุณเฌอมาลย์ และขอบคุณฝากฟัน ..... เขียนไปเพราะมันรุ้สึกอึดอัด กับสังคมที่ตัวเองเข้าไปอยู่ในห้วงเวลาหนึ่ง รับไม่ได้.. กับการดูถูกเหยียดหยามคนอื่น แล้วมองว่าตัวเองสูงค่านัก เลยพาลนึกไปว่า ค่าของคน.. วัดที่อะไร .. การเป็นผู้เชี่ยวชาญอะไรสักอย่างหรือ หรือว่าเป็นเพราะอะไร.. มันไม่เข้าใจ.. ... แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากแล้ว ไม่เข้าไปข้องเกี่ยว ก้าวเท้าเดินออกมา และตัดสินใจว่า.. ที่แห่งนั้นไม่เหมาะกับเรา .. ขอบคุณอีกครั้งกับกำลังใจและถ้อยคำสวยๆ กลับบ้านคราวนี้อบอุ่นจริงๆ
5 กุมภาพันธ์ 2551 15:28 น. - comment id 819993
สวัสดีครับ คุณราศีตุลย์ แวะมาทักทาย และ มีเพลงมาฝากครับ ที่แห่งนี้ นั้นมีความรักอยู่ คอยรับรู้ และคอยเข้าใจ แม้ข้างนอกจะเป็นอย่างไร จะร้อนหรือหนาวแค่ไหน ก็ไม่สำคัญ............ ไม่ว่าวันเวลา จะหมุนจะเวียน เปลี่ยนไปแค่ไหน จะเป็นกำลังใจ ให้เธอได้รู้สึกดี เป็นที่พัก ที่ให้ความเข้าใจ นานเพียงใดก็ยังมี ให้กับเธอ คนนี้...........
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด