กี่พันปีที่กายสลายลับ ชีวาดับด่าวดิ้นสิ้นสังขาร ปราศผาสุกทุกข์ทนทรมาน จิตร้าวรานเท่าใดไล่คว้าเงา รินน้ำตามากกว่ามหาสมุทร กองกระดูกสูงสุดดุจขุนเขา พบเพื่อพรากจากลามานานเนา เพียงว่างเปล่าบนโลกอันโศกตรม แต่แล้วฟ้าปรานีชีวีข้า พบมหาอาจารย์ปานเทพสม เฉกอุบลพ้นมลทินสิ้นระทม ซบหน้าก้มกราบกรานสราญใจ ถ้อยคำท่านปานเพชรวิเศษล้ำ ส่งสาสนธรรมสำแดงแถลงไข ยังมายาคร่ากุมห่อหุ้มใจ จางสิ้นไปเปรียบแสงแห่งตะวัน ดั่งมารดาตามหาพากลับบ้าน หลงห้วงกาลนับกัปกลับสุขสันต์ สู่อ้อมกอดอันปลอดภัยห่วงใยกัน สิ้นโศกศัลย์ในสงสารเบิกบานทรวง
คีตากะ 12 เม.ย. 2556 21:26 น. - ID 112721 
1032
0
0
16 กุมภาพันธ์ 2551 06:05 น. - comment id 824340
พบทางสว่างได้ย่อมดีเช่นนี้เอง
16 กุมภาพันธ์ 2551 08:14 น. - comment id 824350
ดีค่ะ ที่มีโอกาสพบ บางคนพบแล้วแต่มองไม่เห็นคุณค่า
18 กุมภาพันธ์ 2551 09:30 น. - comment id 824727
k. ปราณรวี ทางสว่างกลางใจจักไขแสง ทะลุแทงมายาคอยพร่าผลาญ หันกลับมองจ้องภายในใจพบพาน ทางสู่บ้านแท้จริงทิ้งภาพลวง..... k. ช่ออักษราลี เพียงโอกาสหนึ่งในล้านจะพานพบ ชาติภพจบเวียนว่ายแหนงหน่ายแสน ปัจจัตตังฟังภายในไม่คลอนแคลน ย่อมพบแดนสงบจบเรื่องราว..... ขอบคุณครับที่ช่วยเมนท์...ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน บริสุทธิ์กล้าหาญ จะบานในใจ......
14 มีนาคม 2551 08:19 น. - comment id 831792
นี่เองสินะ ความรักที่บริสุทธิ์และสูงค่าอย่างแท้จริง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
