แสงอุษาอโณทัยในงามเงียบ หนาวเย็นเยียบค่อยค่อยจางอย่างรู้สึก เปิดเปลือกตาเบิกโลกโศกรำลึก ลอยสำนึกไหวคว้างไปตามลม เพลงนิรันดร์ยังบรรเลง-เซนดนตรี ในเฉดสีใบไผ่ร่วงหน่วงทางถม ณ ดินแดนแน่วนิ่งจิตดิ่งจม ไร้ตรอมตรมระลึกรู้-อยู่ภายใน เอาความเงียบเรียบง่ายหมายสารัตถะ ทุกผัสสะจินตภาพอาบอ่อนไหว เพียงใบไผ่พลิ้วพรายคล้ายเพลงใจ ต่างปลิดปลิวลิ่วไปในจักรกาล จิตวิญญาณสว่างไหวในความว่าง เพียรปล่อยวางโซ่ตรวนล้วนสังขาร วางอารมณ์ภักดิ์ลงตรงศีลทาน เผยคุณค่าเกษมศานต์นิยามเซน ฝันถึงแดนอุษาโยคโลกตะวันออก ยามไม้ดอกร่วงคว้างรายทางเห็น ปล่อยชีวิตให้ไหลผ่านสายธารเย็น ลอยลำเค็ญไหลร้างอย่างเข้าใจ ฝันถึงแดนดวงอาทิตย์อุทัยแรก ยามหมู่ปลาว่ายแหวกสายธารใส อิสระอยู่ท่ามกลางว่างภายใน พร้อมสละชีพได้เมื่อถึงครา ฝันถึงสีละอองสะท้อนก้อนเมฆขาว กับเรื่องราววสันต์ร่วงรดดวงหน้า ลอยบางเบาพลิ้วไสวในเวลา ก่อนเป็นฝนหล่นหล้ารดแผ่นดิน เมื่อฝนร่วงระยิบเสียงเซนดนตรี เสพสุนทรีย์ลึกล้ำดื่มด่ำศิลป์ เงียบสดับรับรสหยดน้ำริน แล้วละวางสูญสิ้นจากตัวตน หอบสังขารเหนื่อยล้ามาฝึกจิต เพ่งพินิจใบไผ่ร้างกลางทิวสน เพ่งภายนอกพบภายในบรรดาลดล ดับร้อนรนหยั่งถึงปัญญาญาณ เพลงนิรันดร์แห่งเซนยังบรรเลง มีครื้นเครงเงียบระงมผสมผสาน จิตวิญญาณตะวันออกดอกไม้บาน พบสุขซ่านเสพสุนทรีย์ที่ลึกซึ้ง ใบไผ่พลิ้วไหวหวานนานนับกัลป์ มนต์เหมันต์แห่งอุทัยได้มาถึง เซนส่องทางว่างง่ายในคำนึง งามสงบอวลอึงอยู่นานนัก ใบไผ่เหลืองลิ่วหล่นตรงริมทาง ทุกทุกอย่างเข้าใจได้ประจักษ์ เซนอ่อนโยนงามละออพอให้ภักดิ์ ทุกข์แสนหนักกลับเบาว่างอย่างลึกซึ้ง ------------------------------ ในวันที่ดวงจิตกำลังรอลมเหมันตฤดูจากญี่ปุ่นมาเยียน จิตนาการไปถึงดินแดนอาทิตย์อุทัยและจิตวิญญาณ โลกตะวันออก ที่ใบไผ่กำลังพลิ้วไหวไปตามลม บ่งบอกเรื่องราวแห่งความว่าง ปรัชญาเซน สะท้อนความสงบงามลึกล้ำภายใน ดนตรีเซนเข้าถึงสมาธิอันซ่อนลึก..อิสระในการกระทำ ใบไผ่สีเหลืองปลิดปลิวไปตามแรงลม ใบแล้วใบเล่า แง่คิด มุมมองในการใช้ชีวิตแบบเซนกลับกระจ่างชัด และผุดพรายขึ้นในห้วงสำนึกในยามนี้....ลำพัง หยิบหนังสือ เส้นทางสายเซน โดยเสถียร จันทิมาธร บรรยายความงดงามแห่งเซนอย่างน่าอัศจรรย์ว่า เพลงนิรันดร์ซ่อนตัวอยู่ในความมืดของคืนหนึ่ง ดับความกระวนกระวายใจกับดนตรีเซน... ทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา เพื่อนคนหนึ่งเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ เขาเคยเขียนบทกวีที่ว่า ฝันถึงที่ไหนสักแห่ง ที่จะได้ผูกเปลนอนนิรันดร์ ได้นอนนิรันดร์ในผืนแผ่นดิน ปรัชญาเซนและโลกตะวันออกเอเชีย ที่บริบูรณ์ด้วยจิตวิญญาณ ปรัชญาแห่งเซนเรียบง่าย แต่ลึกล้ำด้วยต้องใช้ใจดวงดีตีความ น้อมใจกลับสู่ความสามัญ สงบเงียบ ลึกล้ำ ละวางจากตัวตน แล้ววันหนึ่งเราอาจจะค้นพบว่า ชีวิตด้านในที่งอกเงยและผลิบานด้วยความเรียบง่าย เป็นพลังขับเคลื่อนให้ชีวิตเราให้ดำเนินไป และเป็นความสุขที่หมุนโลกได้อย่างนิรันดร์ แม้ในวันที่เราเป็นทุกข์ที่สุด ก็กลับยิ้มได้ ด้วย เซน ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำ ปรารถนาให้ทุกคนสงบงามอยู่นิรันดร์
ลำน้ำน่าน 2 ต.ค. 2551 01:13 น. - ID 119244 
2989
10
0
2 ตุลาคม 2551 02:21 น. - comment id 901473
ในความว่างเปล่า ยังมีความว่างเปล่า... เคยอ่านหนังสือเซนแล้วชอบเหมือนกันค่ะ
2 ตุลาคม 2551 06:40 น. - comment id 901479
มารับฟังปรัญชาเซนในยามรุ่งอรุณค่ะ
2 ตุลาคม 2551 08:53 น. - comment id 901521
สวัสดีค่ะ พี่ลำน้ำน่าน ดอกบัวดีใจจัง ที่ได้อ่านงาน ธรรมชาติ และสายธารธรรมที่งดงามค่ะ ดอกบัวขอให้พี่ลำน้ำมีแต่ความสุขสมบูรณ์ค่ะ
2 ตุลาคม 2551 09:43 น. - comment id 901525
อ่านแล้วอยากไปโลกตะวันออกมั่ง เพราะจริงๆ
2 ตุลาคม 2551 09:54 น. - comment id 901527
ข้ามฟากด้วยเรือทอง ลอยละล่องวิญญาณ์
2 ตุลาคม 2551 10:12 น. - comment id 901537
ลอยสำนึก...
2 ตุลาคม 2551 10:54 น. - comment id 901550
2 ตุลาคม 2551 12:12 น. - comment id 901574
แฮ่ๆ คุ้นเคยกับปรัชญาเซ็น(ไม่จ่าย)มากกว่าค่ะ ล้อเล่นนะคะ
2 ตุลาคม 2551 12:48 น. - comment id 901589
ปรัญชาเซนและโลกตะวันออกเอเชียที่บริบูรณ์ด้วยจิตวิญญาณ ปรัญชาแห่งเซนเรียบง่ายแต่ลึกล้ำด้วยต้องใช้ใจดวงดีตีความ พี่นิว ปรัชญาพิมพ์ผิดหรือเปล่าครับ แหะๆ
2 ตุลาคม 2551 13:55 น. - comment id 901610
มาชื่นชมเช่นเคยครับ ดีใจนะครับที่เข้ามาบ่อยๆ แวะไปเซ็นชื่อเป็นที่ระลึกที่แฟ้มอินสวนบ้างก็จะเป็นพระคุณครับ
2 ตุลาคม 2551 15:37 น. - comment id 901660
ริ้วใบไผ่ลู่ลม..อ่อนไหวงดงามยิ่งแล้ว ...กลับมิได้แม้เพียงเศษเสี้ยว ความงดงามที่ลำน้ำน่า รจนา..ในสำนวนนี้..... การถ่ายทอดปรัชญาแห่งเซน...วิถีสุนทรีย์แห่งโลกตะวันออก ยิ่งฉายฉานแจ่มแจ้งประจักษ์สู่สายตาชาวเราบ้านวรรณกรรมมากยิ่งขึ้น..ขอบคุณ...การสร้างสรรค์อันมีค่า เงียบงาม..ละมุนละไม......
2 ตุลาคม 2551 20:15 น. - comment id 901756
ชื่นชมกับจิตวิญญาณตะวันออกค่ะ
3 ตุลาคม 2551 10:30 น. - comment id 901918
อยู่อย่างเซน.............คือ การรู้จักตนเอง.....เนาะ
3 ตุลาคม 2551 18:39 น. - comment id 902100
อืม...กลิ่นอายของแดนอาทิตย์อุทัย ลอยมาตามลม มีใบไผ่สีทองและมีบางอย่างในสายลมนั้น มันคงจะกรุ่นอยู่ในใจไปเท่านาน...
5 ตุลาคม 2551 22:26 น. - comment id 902711
หน้าส่วนตัว
..งดงามในความหมายที่พี่ชายนิวสื่อ..
เรนสัมผัสความงดงามและความอ่อนโยนของพี่ชายได้นะคะ..
...
นานจังที่เรนไม่ได้อ่านบทกลอนที่งดงามและเป็นปรัชญาของพี่ชาย.. แสดงถึงความเป็นนักปรัชญาที่หลากหลายของพี่ชาย..ที่สื่อผ่านบทกวี.. เรนว่าเป็นสิ่งที่คนรุ่นใหม่น่าจะศึกษามากๆด้วยดิคะ....
...
..
8 ตุลาคม 2551 19:13 น. - comment id 903365
ไผ่สอนค่ามากเมตตามวลมนุษย์ งามพิสุทธิ์อัญมณีไพรเลอล้ำค่า ใช่เห็นงามเพียงนิยามตามกันมา เพียงมายาอัตตาตนวนหลงธรรม พาหลงทาง.........
16 ตุลาคม 2551 10:08 น. - comment id 904855
งามมากค่ะ งามจริงๆภาษาของลำน้ำน่าน ขอเก็บงานไปอ่านซัก 10 รอบ นะคะ ในหลายๆงาน เผื่อจะซึมซับได้ซัก เศษเสี้ยวหนึ่งก็ยังดีค่ะ
2 พฤศจิกายน 2551 10:02 น. - comment id 909637
สวัสดีค่ะ ลำน้ำน่าน ไม่ค่อยได้เข้า thaipoem ไปดูคำตอบเก่า ๆ เห็น ชื่อคุณ จึง รำลึกได้ว่า ไม่ได้อ่านงานคุณมานานแล้ว จึงขอส่ง อีเมล์ใหม่ ซึ่งใช้ประจำมาให้ด้วยค่ะ (ส่งไปทางเมล์ แล้วค่ะ ) tiki ทิกิ
23 พฤศจิกายน 2551 12:53 น. - comment id 916926
23 พฤศจิกายน 2551 12:54 น. - comment id 916927
เมื่อใจสงบก็สุขใจค่ะ ..แวะมาทักทายกันค่ะ
24 พฤศจิกายน 2551 17:43 น. - comment id 917198
มาชื่นชมผลงานค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
