วันที่เคยปลาบปลื้มลืมแล้วหรือ แดนนี้คือแผ่นดินถิ่นสยาม ที่ทั่วโลกเลื่องลือระบือนาม กล่าวถึงความมีน้ำใจมิตรไมตรี หน้าที่เคยแต่งแต้มด้วยแย้มยิ้ม ดุจภาพพิมพ์ให้ประจักษ์เป็นศักดิ์ศรี เมืองที่คนพร้อมพักตร์สามัคคี แต่วันนี้กลับกลายสูญหายไป อุดมการณ์ความคิดเริ่มผิดแผก เริ่มแบ่งแยกสองข้างเลือกข้างไหน จึงแบ่งพวกแบ่งพ้องพี่น้องไทย สิ้นน้ำใจเคยชอบมอบแก่กัน ทั้งสองฝ่ายแตกต่างเพราะอ้างสิทธิ์ ทางความคิดว่าชอบธรรมจะห้ำหั่น จับอาวุธแล้วประกาศเข้าฟาดฟัน โหมประจัญให้ตายวายชีวา ถึงวันนี้น่าสลดแสนหดหู่ ยังไม่รู้ประชาธิปไตยที่ใฝ่หา ต้องกี่หยดเลือดกระเด็นเซ่นบูชา หรือเข่นฆ่าจึงจะสมอุดมการณ์ หากลองเลิกบาดหมางเพราะอ้างสิทธิ์ หยุดความคิดจ้องขจัดประหัตประหาร แล้วนึกถึงพระราชดำรัสที่พระราชทาน ใช้วิจารณญาณว่าเรามีหน้าที่อะไร
เรไร 10 ต.ค. 2551 22:03 น. - ID 119461 
1244
0
0
11 ตุลาคม 2551 08:32 น. - comment id 903886
มาเป็นการเป็นงานเชียว.. อ่ะ เอาไปหนึ่งยิ้มสยาม
11 ตุลาคม 2551 13:59 น. - comment id 903921
ละเหี่ยใจจริงหนอประเทศไทย
12 ตุลาคม 2551 17:22 น. - comment id 904118
ตอนนี้จะพยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดค่ะ(คิดว่านะคะ) แต่มันกำลังอยู่ภาวะหดหู่นี่สิ
26 ตุลาคม 2551 01:18 น. - comment id 907563
...... ปัจจุบัน มนุษย์ปุถุชนคนไทยคงลืมไปแล้วหล่ะค่ะ ว่าเรามีหน้าที่ ต้องรักชาติ รักษาแผ่นดิน ไม่ใช่แย่งชิง กัน เห็น ปัจจุบัน แบ่งเป็นพรรคเป็นพวก ม่ายรู้ ว่าคนที่ไม่มีพรรคพวกจะยืนอยู่ตรงจุดไหน ? ..... วันนี้ซีเรียสจัง .. ท่าน สบายดี นะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
