เมื่อเสียงปืนดังลั่นก้องทั้งป่า
ใบยอดหญ้าพลิ้วสั่นหวั่นหวั่นไหว
ทั่งสองข้าสีขาวิ่งเข้าไป
หลบพงไพรหาที่ซ้อนป้องชีวี
ทั่งหวาดกลัวหูตาอกใจสั่น
ล่าสัตว์กันอวดกันว่าข้ามีสี
ใครจะกล้ามาหาเรื่องล้างชีวี
เงินกูมีถ้ากูให้มันก็เอา
คนทำงานกับป่าซิน่าเหนื่อย
ถึงจะเมื่อยเหนื่อยล้าขนาดไหน
ตะเวนซิเดินป่ากันเขาไป
พอจับไปไม่กี่วันมันก็มา
ไม่เห็นหรือของกลางที่จับได้
ลิง เก้ง ควาย แสนอนาถเป็นหนักหนา
ขา เขา หัวเฉือนหั่นเอากันมา
คนรักป่าเห็นแล้วอนาถใจ