๏แม้คืนเงียบสงบประสบหล้า ใจยังพาโหยหวนครวญอาสันต์ โอ้ใจเราระรัวกลัวใดกัน จึงก่ายกันผันหน้าคราล้มนอน ๏จะใช้มือปรือป้องต้องความเงียบ ให้ดังเปรียบหลับใหลในไพรสร ปิดหน้าต่างพรางค่ำทำอาวรณ์ เสียงเอื้อนกลอนยังหลอนชอนฤทัย ๏ทั้งขลุ่ยเป่าเศร้าแล้วแคล้วคนอยู่ แต่มิรู้คู้ร้องมองอยู่ไหน จะแอบอิงสิงซ่อนวอนหลอกใคร ใจเอ๋ยใจไฉนสั่นหวั่นระรัว ๏พอใกล้หลับเสียงกรับดังอีกแล้ว ขอบฟ้าแนวยังค่ำทำสลัว เสียงตะโพนโทนฉิ่งยิ่งพากลัว ระนาดรัวทั่วรางครางเป็นเพลง ๏พอตกดึกฝึกใจให้มาดมั่น มิหวาดหวั่นกันจิตคิดข่มเหง ดนตรีโศกโลกไหนใช่บรรเลง แท้ตัวเองสร้างเพลงวังเวงใจ 21 ตุลาคม 2552 กวีเดินดิน
กวีเดินดิน 21 ต.ค. 2552 10:18 น. - ID 130021 
1816
5
0
21 ตุลาคม 2552 10:43 น. - comment id 1054376
โศกหรือสุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ กำหนดไปให้เป็นเช่นดังนั้น บางใครกลัวความมืดความเงียบงัน ก้อใจนั้นที่กำหนดให้เป็นไป...
21 ตุลาคม 2552 13:59 น. - comment id 1054466
ดนตรีโศกโลกไหนใช่บรรเลง แท้ตัวเองสร้างเพลงวังเวงใจ ^ ^ ^ ท่อนนี้อ่ะค่ะ โดนนน
21 ตุลาคม 2552 15:56 น. - comment id 1054509
มันแอบอยู่ใน...จุดจุดจุด เหอๆๆ หลอนๆๆ
21 ตุลาคม 2552 18:23 น. - comment id 1054578
เพียงเพลงโศกโลกเราก็เศร้าหมอง ใยจึงต้องอำพรางสร้างเงื่อนไข แม้ไม่มีเสียงขับโศกจากโลกใด วังเวงใจก็ขลุกมัวในตัวตน.. ...แบบว่า
21 ตุลาคม 2552 21:12 น. - comment id 1054722
เพราะค่ะ เหงาได้อารมณ์มาก
22 ตุลาคม 2552 00:10 น. - comment id 1054813
กลัวนะเจ้าความเหงาเนี่ย ยิ่งเงียบอีก กลัวเสียงหัวใจตัวเองนะ
22 ตุลาคม 2552 11:48 น. - comment id 1054948
เคยเช่าบ้านอยู่ใกล้กับวัดค่ะ แล้วอยู่คนเดียว... อาการแบบนี้ เข้าใจเลยค่ะ เพราะสัมผัสมาแล้ว 4 ปีเต็มๆ จริงๆ แล้วก็ใจเรานี่แหละที่ ปรุงแต่งจินตนาการไปเองทั้งนั้น
22 ตุลาคม 2552 19:13 น. - comment id 1055143
ถึง น้ำตาลหวาน ขอบคุณสำหรับกลอน ใจของตัวเราเองสงสัยจะน่ากลัวที่สุดค่ะ
22 ตุลาคม 2552 19:15 น. - comment id 1055146
ถึง คุณโคลอน ดีใจค่ะที่คุณชอบกลอน ยากจะบอกว่าท่อนที่คุณชอบกวีเดินดินก็ชอบเหมือนกันค่ะ
22 ตุลาคม 2552 19:16 น. - comment id 1055148
ถึง คุณมูเซง ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกัน ที่ว่ามันแอบอยู่ในจุดจุด นี่ อยู่ในใจเราหรือปล่าวค่ะ
22 ตุลาคม 2552 19:18 น. - comment id 1055150
ถึง คุณ จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ ต้องขอบคุณสำหรับกลอนให้ เพราะและดูดีไปอีกแบบค่ะ แบบว่า.........
22 ตุลาคม 2552 19:19 น. - comment id 1055152
ถึง วาวเดือน ขอบคุณค่ะ ที่ซึ้งในอารมณ์
22 ตุลาคม 2552 19:21 น. - comment id 1055155
ถึง นิลวรรณ ความเงียบสงสัยจะน่ากลัวจริงๆ สำหรับคนขี้เหงา กลัวใจตัวเอง แต่ก็ยังอยากได้ยินเสียงใจตัวเองเต้นอยู่นะค่ะ
22 ตุลาคม 2552 19:23 น. - comment id 1055160
ถึง เรียมเอง ขนาดบ้านของกวีเดินดินอยู่ไม่ใกล้วัดเท่าไร บางครั้งยังกลัว แต่ดีที่อยู่กันหลายคน แต่ถ้าเกิดอยู่คนเดียวอย่างคุณสงสัยจะหลอนเหมือนกัน อิ อิ
22 ตุลาคม 2552 19:47 น. - comment id 1055180
สวดมนต์และแผ่เมตตาแล้วจะไม่กลัวใดๆค่
22 ตุลาคม 2552 20:19 น. - comment id 1055217
ถึงนรศิริ สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืนแต่ก็ยังกลัวอยู่ดี ค่ะ
23 ตุลาคม 2552 01:48 น. - comment id 1055356
บทเพลงโศกโลกใดใครกำหนด บ้างสลดกดใจให้เศร้าหมอง อีกซับซ้อนซ่อนงำน้ำตานอง อกกลัดหนองครองช้ำดังคำลวง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
