แด่เพื่อน... ผู้จากไป

คลาว

ห้ำหั่นแก่งแย่งแข่งขัน
หมายมั่นครั่นหาความหมาย
ฟันฝ่าผู้คนมากมาย
ที่มุ่งมั่นหมายเดียวกัน 
มหาวิทยาลัยในความคิด
นิสิตนักศึกษาที่ฝัน
ดูซะมีกี่คนกัน
ได้มาเหมือนฉันคนนี้
ศักดิ์ศรีเลิศหรูศักดิ์สิทธิ์
ชีวิตพลิกเปลี่ยนผกผัน
จากเคยเกลือกกลั้วมัวมัน
ต้องหันมุ่งมั่นตำรา
ดูสิกับฉันคนใหม่
ราศรีไฉไลหนักหนา
ใช่คนเดิมที่คุ้นตา
ที่เคยเรียนมากับเธอ
โน่นแน่สอบนะใกล้แล้ว
ต้องทำให้ดีเสมอ
พรุ่งนี้ก็นัดพบเจอ
กับเพื่อนมหาลัยเดียวกัน
เดือนหน้าหรือก็ไม่ว่าง
ติดงานบายเนียร์พี่ฉัน
กับเธอทีหลังแล้วกัน
นิสิตเขางานรัดตัว
ผ่านวันผ่านเดือนผ่านปี
ร่ำเรียนมาจนรู้ทั่ว
เกียรตินิยมได้มาติดตัว
เพิ่มบนปริญญาสองสามคำ
เพื่อนพ้องแยกย้ายหายจาก
ตามทางที่วาดที่ฝัน
เหลือตัวคนเดียวที่มัน
อ้างว้างเหว่ว้าอาลัย
พลันใจหนึ่งได้ฉุกคิด
โทรศัพท์หยิบขึ้นถือไว้
กดเบอร์ที่คุ้นเคยไป
เบอร์ที่ลืมไป..สี่ปี
:
:
:
###...ครับ ตอนนี้ผมไม่อยู่บ้าน มีอะไรช่วยฝากข้อความไว้หลังได้เสียงสัญญาณ...###
สวัสดีเพื่อนรัก ยังจำกันได้ไหม นี่กันเองนะ 
อาทิตย์หน้าไปเจอกันที่เดิมเหมือนอย่างที่เคยนะ คิดถึงนายมากเลย จาก...
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ณ สถานที่ที่เด็กหนุ่มสองคนเคยมานั่งเล่นพูดคุยกัน
ชายหนุ่มคนหนึ่งเฝ้ารอการกลับมาของอีกคนหนึ่ง แต่จนเวลาล่วงเลยก็ยังไม่มีวี่แวว
โทรไปกี่ครั้งก็ไม่มีผู้รับสาย รุ่งขึ้น ชายหนุ่มตัดสินใจไปหาเพื่อนเก่าของตนที่บ้าน
ความผิดหวังอย่างรุนแรงบังเกิดขึ้นเมื่อภาพที่อยู่ตรงหน้าเขาคือบ้านร้างผู้อาศัยทรุดโทรมหลังหนึ่ง
เขา ได้รับรู้ความจริงว่า เพื่อนรักของเขา จากโลกนี้ไปตั้งแต่สามปีก่อนด้วยโรคมะเร็ง
หากย้อนเวลากลับได้ ตอนนั้น เขาจะไม่ไปงานบายเนียร์ จะไม่ไปสอบ จะไม่ไปกับเพื่อนๆที่มหาลัย
ยินดีที่จะไม่ได้เป็นนิสิต เพื่ออย่างน้อย เขา จะได้รับรู้ความจริง และให้เพื่อนรักของเขา
จากไปอย่างสงบ และได้รับรู้ว่า จริงๆแล้ว
ฉันรักเธอ เธอคือเพื่อนสนิทที่สุดที่ฉันจะมีได้ตลอดไป