เป็นลูกน้องของพี่หลายปีได้ คอยอยู่ใต้บัญชาไม่ฝ่าฝืน ประพฤติตนเหมาะสมแม้ขม-กลืน ก็หยัดยืนเคียงข้างอย่างอดทน เพราะหน้าที่ของผมคือก้มหน้า ตามบัญชาเช้า-ค่ำไม่พร่ำบ่น เป็นเครื่องทำงานหนักเป็นจักรกล ในเครื่องแบบชุดคนอย่างจนใจ วันนี้เครื่องทำงานอาการทรุด คล้ายชำรุดที่หัวกลัวเป็นไข้ มันปวดกลางกบาลเสียดด้านใน มิอาจไปประจำกระหน่ำงาน ขออภัยเนื่องว่าจำลาพี่ เหตุผลที่ลาออกยากบอกขาน ถ้าหากเผยเอ่ยเอื้อนเหมือนประจาน กลัวเป็นการหมิ่นเหม่เนรคุณ เมื่อได้ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ เมื่อวิถีต้องออกนอกจุดหมุน เพราะความยุติธรรมต่ำสมดุล เกินสภาพยืนหยุ่นการยอมรับ มันคงถึงที่สุดจุดดักดาน ตำแหน่งงานหลายปีไม่มีปรับ กี่น้ำใบบัวบกหยอดอกยับ จะพอซับสักรอยความน้อยใจ งานมากมายก่ายกองสนองพี่ แล้วความดีความชอบตอบได้ไหม ว่ามันตกอยู่ถึงหนึ่งผู้ใด คนรับไปพี่รู้หนึ่งผู้เดียว วันนี้เครื่องทำงานอาการทรุด มันชำรุดหัวคิดเริ่มบิดเบี้ยว ถูกเหยียบหัวกดรีดจนซีดเซียว ไม่เหลือเรี่ยวแรงหลักเลยสักนิด ขอถอนหัวถอยบ่าจากฝ่า-อุ้ง อาจจะรุ่งหรืออาจจะพลาดผิด ขอไปตายดาบหน้า..ถ้าชีวิต อยู่ก็เหมือนยึดติดกับจุดตาย ~ ๒๘ มิถุนายน ๒๕๕๔ ~
จ้อง - เจรียงคำ 28 มิ.ย. 2554 16:59 น. - ID 140850 
2142
1
0
29 มิถุนายน 2554 22:39 น. - comment id 1045836
หน้าส่วนตัว
สามสิบกว่า ปีผ่าน มันนานเนิ่น
อายุเกิน แก่วัย ไม่แข็งขัน
ระบบใหม่ นายใหม่ ตามไม่ทัน
จึงทุกวัน นี้หนอ ท้อฤทัย
วางแผนงาน แนวใหม่ ไม่เคยคุ้น
ขาดพระคุณ คงพระเดช ต้นเหตุใหญ่
น้ำจิตลด หดแห้ง แล้งน้ำใจ
หลายสิ่งอย่าง สร้างไป ไร้คำชม
มองเงาหัว หากะลา เอามาส่อง
ข้อบกพร่อง สิ่งใดไม่เหมาะสม
ถ้าพบว่า ค่าไร้ อยู่ใต้ตม
มิฝืนข่ม ใจรับ อยู่กับพาล
อึดอัดใจอะไรนักหรือ ?
29 มิถุนายน 2554 02:13 น. - comment id 1201187
พายเรือให้โจรนั่ง หมายประดังเป็นมือไม้ ช่วยเหลือเกื้อกูลให้ ผู้ยิ่งใหญ่ได้โกยกิน นั่งเรือที่โจรพาย ต้องเสี่ยงตายไม่สุดสิ้น เนื้อหนังยังไม่กิน คอถูกชิ้นกระดูกแขวน นั่งหรือพาย ในเรือโจร มิอาจพ้นคนหยามหมิ่น เรือโจรปล้นเขากิน คงดับดิ้นสิ้นเหมือนกัน กระโจน..ให้พ้นเรือ ชีพยังเหลือเพื่อตั้งมั่น ว่ายน้ำข้ามคืนวัน ถึงฝั่งฝัน ..ในวันจริง ! ผู้เขียน..ได้กระโจนออกมาแล้วหลายปี จึงรู้ว่า โลกนี้มีเรือคนดีอีกหลายลำ ที่น่าเข้าไปนั่งหรือร่วมช่วยกันพาย ! ขออภัยใช้กลอนเก่ามาเล่าใหม่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
