เปลวเทียนที่ต้านลม

สนต้องลม

คุณธรรมนำวิถีชีวิตชื่น
  จิตเริงรื่นสุขสันต์ถึงวันใหม่
  วันที่ฟ้าสีทองผ่องอำไพ
  หลายดวงใจมาประสานเพื่องานบุญ
    ครูสามารถสร้างศิษย์ให้คิดถูก
  สามารถปลูกคุณธรรมคอยค้ำหนุน
  สามารถสร้างวินัยไว้เจือจุน
  เพื่อเป็นทุนหวังกำไรตามใจปอง
    ครูคือปุถุชนคนหนึ่งนั้น
   ต้องอดกลั้นสิ่งยั่วยวนชวนเศร้าหมอง
   ต้องเข้มแข็งไม่ท้อถอยคอยประคอง
   อารมณ์ต้องมั่นคงไม่หลงกล
    
     ครูต้องสร้างศรัทธาในอาชีพ
   ครูต้องรีบทำงานประสานผล
   ครูต้องคอยเร่งเร้าน้าวกมล
   ฝึกหัดตนเป็นแบบอย่าง สร้างศิษย์ไทย
    
      ดุจเปลวเทียนต้านลมโหมกระหน่ำ
   ลมจะซัดพัดซ้ำน่าหวั่นไหว
   แต่เปลวเทียนไม่ดับลับหล้าไป
   มิยอมให้อนาคตหมดมืดมน				
comments powered by Disqus
  • คนธรรมดา

    27 พฤษภาคม 2545 19:56 น. - comment id 51980

    พ่อ คือ ครูคนแรกของลูก
    ลูก-ศิษย์

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน