หน้าส่วนตัว
ลมโบกโบยโชยพัดสะบัดพลิ้ว
ยอดสนปลิวลิ่วล้อคลอลมไหว
เย็นสายลมพรมผ่านก้านกิ่งใบ
แลไสวไกวแกว่งตามแรงลม
ใจดวงน้อยลอยลิ่วเลียบทิวสน
สายลมบนโอนอ่อนอ้อนใจห่ม
คลายความเหงาเศร้าทรวงดวงใจตรม
ยามต้องลมแผ่วพลิ้วลิ่วลอยเพลิน
สนต้องลมขับขานประสานเสียง
ร้อยคำเรียงเรียกหามานานเนิ่น
บอกหาดทรายสายฝนถึงคนเมิน
เพราะบังเอิญเหินห่างหรือต่างใจ
โอ้บ่อยางสวรรค์เมื่อวันก่อน
คิดบังอรส่งเสียงสำเนียงใส
สายลมโชกโบกมามิอาลัย
สนแกว่งใบเป็นสัญญาว่าจักคอย
เฝ้าแต่มองมองหาให้ว้าเหว่
เอาทะเลเป็นเพื่อนเลือนเหงาหงอย
เกลียวคลื่นซัดสู่ฝั่งยังเป็นรอย
โอ้นวลน้อยคล้อยไปแห่งใดกัน
มาบัดนี้บ่อยางมาร้างรัก
ตรมใจนักเฝ้าคะนึงถึงจอมขวัญ
ขอไปดีเถิดหนาวิลาวัณย์
ไว้พบกันชาติหน้าถ้ามีจริง
สนต้องลม 17 มี.ค. 2546 12:24 น. - ID 30753 
1467
5
0
17 มีนาคม 2546 13:18 น. - comment id 115590
ใช้ภาษาได้สวยจังค่ะ
17 มีนาคม 2546 15:35 น. - comment id 115616
สนสะท้านต้องลมโอนเอนโยก กิ่งโบยโบกเสียงซู่กรูลมพัด มันหวีดหวิวพลิ้วพรมเมื่อลมจัด เกลียวคลื่นซัดคลอฝั่งเธอยังไม่มา
17 มีนาคม 2546 16:41 น. - comment id 115636
เป็นอารมณ์คิดถึงที่อ่านแล้วได้อารมณ์ เศร้า ๆ เหงา ๆ ระคนผิดหวังได้ดีจัง
17 มีนาคม 2546 21:18 น. - comment id 115806
นึกถึง วันหนึ่งในอดีต ที่อยู่ที่ บ่อยาง (ถนนหน้าเข้า สะพานปลา หลังร้านข้าวมันไก้ เจ๊จู) เมื่อปี 2536
22 มีนาคม 2546 13:53 น. - comment id 117496
ปล. บทกลอน ไม่มีสวรรค์ฯ ๓บทแรก เป็นฝีมือของหลิน นอกนั้นสิ้นเป็นของสนต้องลม และ ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่มชม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด