๏..คืนฝันร้าย.. ๏ (กล: งูกลืนหาง)

กิ่งโศก


  ๏ คล้อยสุรีย์ศรัยบ่ายคล้อย   สุรีย์ศรัย

ไขสู่พื้นภพไข                สู่พื้น

ไอแรงอุ่นร้อนไอ             แรงอุ่น อกนา

ตื้นตรึกย้ำต่ำตื้น             ตรึกย้ำตรองยล

       ๏ ย้อมม่านมืดแผ่ย้อม         ม่านมืด

ชืดบ่แสร้งบางชืด            บ่แสร้ง

ยืดโยงก่งหวังยืด             โยงก่ง

แห้งนั่นแล้วเหือดแห้ง        นั่นแล้วอุ่นหาย

          ๏ พร้องจำเรียงเลี่ยงพร้อง     จำเรียง

เสียงสรรพสิ้นงำเสียง        สรรพสิ้น

เพียงคืบสู่ค่ำพียง            คืบสู่

ดิ้นห่อนให้สุดดิ้น             ห่อนให้สดับงัน

    ๏ เข้าบรรจถรณ์ต่างเข้า        บรรจถรณ์

รอนผ่านร้าวบั่นรอน         ผ่านร้าว

จรต่างหยุดต่างจร           ต่างหยุด

ก้าวฉุดรั้งยุดก้าว           ฉุดรั้งยั้งตน

        ๏ ร้ายล่มฝันผ่านร้าย           ล่มฝัน

งันยิ่งว้างเงางัน            ยิ่งว้าง

หยันปิศาจเย้ยหยัน           ปิศาจ แค่นฮา

บ้างพร่าเงื้อบั่นบ้าง         พร่าเงื้อพิฆาตผลาญ

       ๏ รั้งจิตคืนตื่นรั้ง              จิตคืน

ฝืนจรดเฝ้าดึงฝืน             จรดเฝ้า

ขืนเคลื่อนห่างจำขืน       เคลื่อนห่าง

เร้าตื่นฟื้นปลุกเร้า         ตื่นฟื้นปัจจุสมัย ๚ะ๛

              +กิ่งโศก+

            ๓ เมษายน ๒๕๕๖

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน