๏.. กาฬยุค ..๏ ( กล : นาคบริพันธ์ ฉบับโคลงห่อกลอน)

กิ่งโศก

 ๏  ยุคกระเบื้องลอยนองฟูฟ่องน้ำ
ฟ่องเหนือห่าสาระยำย่ำแสยง
สยายมือมืดดำเดชสำแดง
สำเดชอวดกำแหงผ่าแล่งเฮือน ๚ะ๛

        ๏ ยุคกระเบื้องบุบเบี้ยว           ฟูลอย
ฟูล่องฟ่องพรายฝอย         ผิดเพี้ยน
ผิดพร้องผิว์เช่นพลอย        ดีพ่าย
ดีพราก-ลากแหล่งเหี้ยน     หดเร้นหลบหัว
       ๏ หลบหายพ่ายเหล่าผู้            แสยะ  สยองนา
สยบกลบกัดแซะ               ฉีกดิ้น
ฉีกดุจกุดลูกแกะ               งอก่อง
งอก่อระย่อสิ้น                  ซบก้มโน้มคอ
        ๏ โน้มคราวน้าวข้อนั่น          บ่งนัย
บ่งเนื่องเบื้องสมัย             เปลี่ยนหน้า
เปลี่ยนน้ำถ่ายเนื้อไถ         เถือแก่น
เถือแกว่งกานบั่นอ้า           บากเอื้อมบ่ถึง
        ๏ บ่ทานต้านทัพฮ้อง           โหมฮือ
โหมหักปรักแปฤา             ขื่อบ้าน
ขื่อบนล่างร้างหรือ            จึงข่ม
จึงคร่าพร่าทุกด้าน            ดะเข้าระดม
         ๏ ระด่าวร้าวรุกด้วย              ทุรชน
ทุรชาติเชื้อฉล                 อสุเรศร้าย
อสุระล่อรานจน                ป่นแหลก      
ป่นร่วงป่วงบิดใบ้              บดสิ้นสรรพสา
         ๏ สรรพสิ้นวิ่นแหว่งแล้ว    เลี่ยงรูป
เลี่ยงร่างก้างแกล้งซูบ       กร่อนเชื้อ
กร่อนส่อก่อสุมสูบ           เฉาเหี่ยว
เฉาห่อนซ่อนสายเอื้อ      หน่ายโอ้อาดูร
        ๏ อาดั่งจักวักฟ้า                 พลิกดิน
พลิกดะระนาบติณ           แหลกตั้ง
แหลกต้องต่างพังภินท์    พินาศ แน่เนอ
พินิจจิตยอยั้ง                บ่ยื้อถือยัน   ๚ะ๛

 

                                 + กิ่งโศก +

                         ๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖