๏.. ข้าวเต็มนา-ปลาเต็มน้ำ (จริงฤา)..๏

กิ่งโศก

      ๏ ณ.ผืนดินถิ่นนี้ .... ริมหนอง
สายคดเคี้ยวลำคลอง ..".ผ่านคุ้ง
สีงามอร่ามรวงทอง  ....  ทาทาบ ผืนนา
ชุ่มฉ่ำธรรมชาติฟุ้ง   .... อดีตฟื้นในฝัน ๚ะ๛

 ๏ ณ.แผ่นดินถิ่นเก่ายั้งเนาก่อน
เคยชอุ่มชุ่มซ้อนลุ่มดอนสวน-
เทือกนาไร่เบ่งบานกลั่นกระบวน
ต่างผลิช่อ-ออล้วนอวล-อรุณ 

 ๏ ณ.ริมข้างขอบหนองเคียงคลองน้ำ
มัจฉาว่ายหงายคว่ำย่ำธารขุ่น
ได้กินอยู่อุดมยิ่งสมดุล
ไม่แร้นแค้นเสพถุนสมบูรณ์ท้น

 ๏ ณ.รอยไถใต้ก้อนสะท้อนกลบ
ธัญญาหารหว่านหลบแทรกพบหล่น
ค่อยค่อยพรูใบผลิแทงปริพ้น
ชูช่อใบเหยียดต้นยลสุริยา

 ๏ ณ.ดินแดนแคว้นเก่าในเช้านี้
เขียวขจีความจริงบนสิ่งจ้า
เมล็ดข้าวเคลือบพิษปลิดชีวา
เพียงแค่ปลูกเพื่อค้าสิ้นค่าคุณ

 ๏ ณ.หนองนาวันนี้ปลาหนีหน่าย
ยากจะว่ายเวียนออเริงล้ออุ่น
โลกยุคใหม่กลายแท้มองแค่ทุน
ในสายชลก่นขุ่นฝุ่นราคี

 ๏ ณ.วารผ่านกาลเสมือนลับเลื่อนหมด
ข้าวในนาปลาถดลดวิถี
คุณค่าคำน้ำมีปลานาข้าวมี
คงเหลือน้อยถ้อยพจีหริบหรี่จาง ๚ะ๛

          + กิ่งโศก +
     ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๖
พระศุกร์  แรม ๕ ค่ำ เดือน ๘ ปี มะเส็ง

ช่วงนี้ข้าพฯคงป่วยด้วยโรค "หิวข้าว" จึงมีคนให้ยาข้าพฯ เพื่อรักษาโรคนี้ แง๋มๆๆ เพราะเห็นข่าวว่า ใช้สารเคมี รมข้าว อบข้าว ...ทนกินเพราะทุนนิยม ของคนไม่กี่คน นี่แหละน๊าๆๆ