ก๊อกๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูที่ดังผ่านแผ่นไม้มาพร้อมๆกับเสียง ที่ดูเหมือนกับเป็นคำสั่งว่า ตื่นนอนได้แล้ว จะได้ช่วยกันทำงาน เด็กน้อยคนหนึ่งตื่นขึ้นมา ท่าทางงัวเงีย สลึมสลือ มือจับผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียงมาพับและตอบรับเสียงปลุกนั้น อืม.....ตื่นแล้ว ได้ยินแล้ว นี่วันหยุดนะเนี่ย เด็กน้อยบ่นกับตัวเองับ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จไปถอนหญ้าที่ไร่นะ พ่อสั่งขณะที่ใช้ตะเกียบคีบเนื้อปลาให้ลูกชาย เด็กน้อยพยักหน้าตอบและลงมือทานอาหารมื้อแรกของวัน หลังจากทานอาหารเสร็จ เด็กน้อยเดินไปหยิบหมวกและเสื้อแขนยาวมาสวมเพื่อกันแดด แล้ววิ่งออกไปหน้าบ้าน กระโดดขึ้นซ้อนท้ายจักรยานโบราณสภาพเก่าโทรม บ่งบอกถึงอายุการใช้งานมานาน ซึ่งมีพ่อเป็นผู้ขี่ ในระหว่างทางเด็กน้อยคุยกับพ่อตลอดเวลา เขาป้อนคำถามที่อยากรู้ ซึ่งบางครั้งดูเหมือนกับว่าผู้เป็นพ่อจะพยายามสอดแทรกให้แง่คิดตลอด โดยที่เด็กน้อยไม่รู้เนื้อรู้ตัว ไม่นานนักก็ถึงไร่ที่เขามีภารกิจที่จะต้องทำการ ถอนหญ้า ภารกิจที่ได้รับมอบหมาย ซึ่งหญ้าเปรียบเสมือน ศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่ เดี๋ยวเจ้าถอนแปลงนี้นะ พ่อสั่งพร้อมกับชี้นิ้วไปที่แปลงผัก เด็กน้อยรับคำและลงมือถอนหญ้าออกจากแปลงผักทีละต้น ทีละต้น จนกระทั่ง... ศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่หายไปจากแปลงผักจนหมดสิ้น ไปพักกินน้ำที่ใต้ต้นมะม่วงก่อน....ปะ เด็กน้อยรับคำพ่อแล้วเดินไปพัก กลับมาเร็วๆนะ ยังมีอีกแปลงหนึ่ง เสียงพ่อสั่งตามหลังเด็กน้อย หลังจากได้พักกินน้ำ พ่อได้ส่งจอบให้เด็กน้อยพร้อมกับพูดว่า เอ้า...เอาไปถากหญ้า เด็กน้อยรับจอบและตรงไปยังแปลงผักเพื่อทำภารกิจต่อ ดูเหมือนกับว่าเด็กน้อยจะพึงพอใจกับการใช้จอบถากหญ้ามากกว่าการใช้มือถอน เหตุผลก็คือ... มันทำให้เขาสามารถทำงานได้รวดเร็ว ซึ่งไม่นานนักเขาก็จัดการกับศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่อย่างราบคาบ หลังจากที่ภารกิจเสร็จสิ้นลง พ่อลูกก็พากันกลับบ้าน ระหว่างทางเด็กน้อยถาม ทำไมไม่ให้ผมใช้จอบตั้งแต่แรกล่ะ ทั้งๆที่ทำงานได้เร็วกว่า พ่อไม่ตอบ ได้แต่อมยิ้ม เก็บซ่อนคำตอบไว้เพียงผู้เดียว ผ่านไป 1 สัปดาห์ พ่อได้พาเด็กน้อยกลับไปที่ไร่อีก สิ่งที่เด็กน้อยเห็นก็คือ ... ** แปลงที่ใช้มือถอน บัดนี้ไม่มีหญ้าให้เขาถอนเลยแม้แต่ต้นเดียว แต่... ** แปลงที่ใช้จอบถาก กลับมีต้นหญ้าปกคลุมเหมือนเดิม้ ทำไมมันเป็นอย่างนั้นล่ะ เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย ทั้งๆที่เขาได้จัดการมันหมดไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว พ่อตอบ แปลงที่เจ้าใช้มือถอนน่ะ เจ้าได้ถอนมันถึงรากถึงโคน ส่วนแปลงที่เจ้าใช้จอบถากน่ะ เจ้าเพียงแต่ตัดเอาส่วนปลายของมันออกเท่านั้น มันยังคงมีส่วนที่ฝังลึกอยู่ในดินอีก มันก็เหมือนกับปัญหาต่างๆที่เราพบเจอนั่นแหละ ถ้าเราแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ โดยปล่อยสาเหตุของปัญหาไว้ ไม่นานนักปัญหานั้นก็จะกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้เจ้าอีก แต่ถ้าเราแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ มันอาจจะยากสักนิด แต่มันก็ทำให้ปัญหานั้นหมดไปได้ เด็กน้อยยิ้มรับด้วยความเข้าใจ จงหันหน้าสู้กับปัญหา.....อย่าท้อถอย B) :ph34r:
ทรายหวาน 23 ส.ค. 2545 19:59 น. - ID 21112 
1110
2
0
24 สิงหาคม 2545 17:58 น. - comment id 69837
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^น่าอ่านมากเลยนะนี่..^*^
...............................
25 สิงหาคม 2545 07:57 น. - comment id 69992
I come to read your story again. It is so true that if we do not solve at the cause, the problem will still be there. But sometimes we do not even know the cause or even we knew it, it is not easy or a strightforward thing to solve.
25 สิงหาคม 2545 14:52 น. - comment id 70108
เข้าท่า เข้าท่า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
