นรกเลื่อนสะเทือนลั่น..................สวรรค์สั่นครึกคระโครม พายุพัดหฤโหม...........................กระจายฟ้าพัดพาดาว ๚ แผ่นดินแตกเป็นเสี่ยง...................ฟ้าผ่าเปรี้ยงวับแวววาว เมืองร้อนย้อนเป็นหนาว................เมืองหนาวก่อนก็ร้อนพลัน ๚ เมฆสุมเป็นกลุ่มก้อน....................ฝนชะกร่อนทุกเขตขัณฑ์ พร้อมไฟบรรลัยกัลป์................ประทุโชติช่วงชัชวาลย์ ๚ ดั่งไฟไหม้ลงกา......................ลุกท่วมฟ้ามหาศาล ใครกันช่างบันดาล....................ให้โลกหายสลายไป ๚ แผ่นดินไม่มีเหลือ......................ฟ้าก็เฝือสีจางไหม้ ใช่หรือฝีมือใคร........................ถ้ามิใช่ฝีมือคน ๚
โมไนย 26 ธ.ค. 2545 13:56 น. - ID 27651 
2182
2
0
27 ธันวาคม 2545 13:17 น. - comment id 102274
ภาษาสวยหนักแน่น เพิ่งต้นแต่ประทับใจมากค่ะ จริงดังคำกล่าว มนุษย์ ถ้าช่วยกันทำลายธรรมชาติ ก็เท่ากับทำร้ายบุพการีของตนเองค่ะ ชื่นชมในแนวคิดและฝีมือค่ะ จะติดตามเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
27 ธันวาคม 2545 21:54 น. - comment id 102328
งดงามมากครับ
28 ธันวาคม 2545 12:49 น. - comment id 102399
เก่งจัง...มีแต่คำชมฝากไว้ให้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
