สาลิกา กับกวี ที่คล้ายกัน

ม้าก้านกล้วย

โอ้เจ้านกเสียงดีสาลิกา
ร้องเริงร่าเรียกคู่อยู่เจั้อยแจ้ว
ไม่อาทรร้อนใจใดใดแล้ว
ร่ำอยู่แนวป่าไพรไกลกังวาน
วันทั้งวัน เจ้านั้น กระชั้นเสียง
ส่งสำเนียงแค่เรียกร้องพ้องเพลงหวาน
ประกาศด้วยกมลทรามความต้องการ
แค่สืบสานสายพันธุ์ เท่านั้นหรือ
ฉุกสะท้านใจอ่อนสะท้อนจิต
จึงได้คิดว่าบทกลอนที่ซ่อนสื่อ
โหยแต่หารักมาปรนจนล่ำลือ
กวีคือผู้พรรณาภาษารัก
จะต่างใดกันเล่ากับเจ้านก
แค่วิหคสาลิกามาอึกอัก
แค่ร้องเล่นเป็นทำนองคะนองนัก
แค่ล้อรักคลอครวญกวนอารมณ์
สร้างสิ่งที่ดีกว่าภาษาสวย
สร้างไว้ด้วยพ้องพร่ำคำผสม
สร้างเพื่อสร้างพลังให้สังคม
สร้างอาคมสะกดใจให้ได้คิด
ประเด็นโลกโศกสุขซุกซ่อนอยู่
เตือนให้รู้แนวบันเทิงเชิงสะกิด
ติงให้ชาญฉลาดคู่รู้ชีวิต
โดยประดิษฐ์สนองสรวลสำนวนกลอน
มีรักบ้างขมบ้างอย่างเหมาะสม
มีชื่นชมชิงชังดั่งคำสอน
มีเล่นลิ้นโลเลเป็นเล่ห์หลอน
มีกลกลอนกวีกานต์มาขานคำ

(ม้าก้านกล้วย)				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    21 มิถุนายน 2546 22:23 น. - comment id 148723

    อืมมม ... จริงเนอะ ..
    
    กวีคือผู้พรรณาภาษารัก
    จะต่างใดกันเล่ากับเจ้านก
    
    
    
  • ใจปลายทาง

    21 มิถุนายน 2546 23:47 น. - comment id 148776

    (^_^)......
  • พุดพัดชา

    22 มิถุนายน 2546 00:06 น. - comment id 148787

    ยืมมาจากคุณเนาวรัตน์ กวีแก้วค่ะ
    กวี 
    คือนาทีของดอกไม้ใกล้ผลิ 
    คือความใฝ่ความฝันอันเริ่มริ 
    ความชำนิของนายช่างผู้สร้างคำ 
    คือภาษาที่สองของความรู้สึก 
    คือความลึกของอารมร์ที่บ่มร่ำ 
    คือชีวิตชีวาของสัจจธรรม 
    คือความจำรำลึกผนึกนาน 
    เธอคือกวี 
    เธอต้องมีความงามความประสาน 
    ความประสมกลมกลืนความชื่นบาน 
    มีวิญญาณหยั่งรู้มธุรทัศน์ 
    เธอต้องเขียนชีวิตจากชีวิต 
    นฤมิตรถ้อยคำด้วยสัมผัส 
    สัมผัสใจสู่ใจให้แจ่มชัด 
    ไม่จำกัดกวีไว้แต่ใน
  • พุด

    22 มิถุนายน 2546 00:08 น. - comment id 148788

    ไม่จำกัดกวีไว้แต่ในคำ
  • พุดพอ

    22 มิถุนายน 2546 00:25 น. - comment id 148800

    ดวงตาสวรรค์ฝันฝากใจ . พุดพัดชา 
    
    วสันต์ลาพาดวงใจไทยโพเอมหวนคืนกลับ
    ดาวระยับรับฟ้าไทยให้ไหวหวาม
    มีแมกไม้สายมูลพูนฉ่ำพร่ำติดตาม
    ฟ้าแสนงามยามดาวพรายคล้ายส่องใจ..
    
    คิมหันต์หนาวเคล้าคลุกสุขและเศร้า
    ห่มร่างร้าวรักบทกลอนอ้อนหวั่นไหว
    ทั้งโคลงฉันท์กาพย์กลอนวอนเว้าใจ
    ทุกดวงใจใสงามยามฝนลา
    
    ยิ้มให้กันในวันนี้อย่างพี่น้อง
    มาปรองดองครองฝันวันห่วงหา
    ให้น้ำใจใสเย็นหยาดชีวา
    ผ่านดวงตาสวรรค์ฝันฝากใจ..
    
    รจนาจากดวงใจที่ใสสวย
    ฝากงามด้วยภาษาพราวราวรุ้งใส
    ดั่งฟ้างามยามมีดาวประดับใจ
    หวังให้ไทยโพเอมเติมเต็มสุข..ทุกดวงใจ..ไปนิรันดร์..ฝันแต่ดี
  • สเลเต

    22 มิถุนายน 2546 00:41 น. - comment id 148808

    แวะมาทักทายค่ะ
    เห็นุคุณม้าก้านกล้วยในเอ็มบ่อยๆ
     ไม่กล้าทักค่ะ
  • ฟองอากาศ

    22 มิถุนายน 2546 12:10 น. - comment id 148909

    เพราะจัง..
    
    ............................................. :)
  • เวทย์

    22 มิถุนายน 2546 13:50 น. - comment id 148917

    ถ้าแค่เพียงเรียงคำร้อยสัมผัส
    โดยมิจัดเนื้อความตามวิสัย
    มิมีสักวรรคตอนที่สอนใจ
    กระทั่งใครหลงอ่านก็ผ่านเลย
    
    คงมิใช่บทกลอนสุนทรภู่
    ที่คงคู่กาลเวลาอย่างผ่าเผย
    ทุกคำคือมนต์ขลังเหมือนดังเคย
    อาจใช้เอ่ยใช้อ้างอย่างตำรา
    
    อ่านแล้วเคลิ้มแล้วคล้อยพลอยได้คิด
    กล่อมเกลาจิตสำนึกเมื่อศึกษา
    เป็นบทกลอนซ่อนกลแฝงมนตรา
    ท่านเสกมาสำหรับประทับใจ
    
    ตามรอยเท้าท่านครูต้องรู้คิด
    อย่าหลงผิดหลงทางอย่างเหลวไหล
    ถ้ามีแค่เล่นคำสัมผัสใน
    นั่นมิใช่แบบอย่างทางกลอนครู
    
    ยังมีความเข้าใจผิดๆ ในเรื่องคล้ายๆกันนี้อีกมาก
    ช่วยๆ กันบ้างก็ดี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน