ใบไผ่ไหว..น้อมดวงใจสู่จิตวิญญาณตะวันออก (The Winter Retreat)

ลำน้ำน่าน

แสงอุษาอโณทัยในงามเงียบ
หนาวเย็นเยียบค่อยค่อยจางอย่างรู้สึก
เปิดเปลือกตาเบิกโลกโศกรำลึก
ลอยสำนึกไหวคว้างไปตามลม
เพลงนิรันดร์ยังบรรเลง-เซนดนตรี
ในเฉดสีใบไผ่ร่วงหน่วงทางถม
ณ ดินแดนแน่วนิ่งจิตดิ่งจม
ไร้ตรอมตรมระลึกรู้-อยู่ภายใน
เอาความเงียบเรียบง่ายหมายสารัตถะ
ทุกผัสสะจินตภาพอาบอ่อนไหว
เพียงใบไผ่พลิ้วพรายคล้ายเพลงใจ
ต่างปลิดปลิวลิ่วไปในจักรกาล
จิตวิญญาณสว่างไหวในความว่าง
เพียรปล่อยวางโซ่ตรวนล้วนสังขาร
วางอารมณ์ภักดิ์ลงตรงศีลทาน
เผยคุณค่าเกษมศานต์นิยามเซน
ฝันถึงแดนอุษาโยคโลกตะวันออก
ยามไม้ดอกร่วงคว้างรายทางเห็น
ปล่อยชีวิตให้ไหลผ่านสายธารเย็น
ลอยลำเค็ญไหลร้างอย่างเข้าใจ
ฝันถึงแดนดวงอาทิตย์อุทัยแรก
ยามหมู่ปลาว่ายแหวกสายธารใส
อิสระอยู่ท่ามกลางว่างภายใน
พร้อมสละชีพได้เมื่อถึงครา
ฝันถึงสีละอองสะท้อนก้อนเมฆขาว
กับเรื่องราววสันต์ร่วงรดดวงหน้า
ลอยบางเบาพลิ้วไสวในเวลา
ก่อนเป็นฝนหล่นหล้ารดแผ่นดิน
เมื่อฝนร่วงระยิบเสียงเซนดนตรี
เสพสุนทรีย์ลึกล้ำดื่มด่ำศิลป์
เงียบสดับรับรสหยดน้ำริน
แล้วละวางสูญสิ้นจากตัวตน
หอบสังขารเหนื่อยล้ามาฝึกจิต
เพ่งพินิจใบไผ่ร้างกลางทิวสน
เพ่งภายนอกพบภายในบรรดาลดล
ดับร้อนรนหยั่งถึงปัญญาญาณ
เพลงนิรันดร์แห่งเซนยังบรรเลง
มีครื้นเครงเงียบระงมผสมผสาน
จิตวิญญาณตะวันออกดอกไม้บาน
พบสุขซ่านเสพสุนทรีย์ที่ลึกซึ้ง
ใบไผ่พลิ้วไหวหวานนานนับกัลป์
มนต์เหมันต์แห่งอุทัยได้มาถึง
เซนส่องทางว่างง่ายในคำนึง
งามสงบอวลอึงอยู่นานนัก
ใบไผ่เหลืองลิ่วหล่นตรงริมทาง
ทุกทุกอย่างเข้าใจได้ประจักษ์
เซนอ่อนโยนงามละออพอให้ภักดิ์
ทุกข์แสนหนักกลับเบาว่างอย่างลึกซึ้ง

------------------------------
ในวันที่ดวงจิตกำลังรอลมเหมันตฤดูจากญี่ปุ่นมาเยียน
จิตนาการไปถึงดินแดนอาทิตย์อุทัยและจิตวิญญาณ
โลกตะวันออก  ที่ใบไผ่กำลังพลิ้วไหวไปตามลม 
บ่งบอกเรื่องราวแห่งความว่าง
ปรัชญาเซน สะท้อนความสงบงามลึกล้ำภายใน
ดนตรีเซนเข้าถึงสมาธิอันซ่อนลึก..อิสระในการกระทำ
ใบไผ่สีเหลืองปลิดปลิวไปตามแรงลม ใบแล้วใบเล่า
แง่คิด มุมมองในการใช้ชีวิตแบบเซนกลับกระจ่างชัด
และผุดพรายขึ้นในห้วงสำนึกในยามนี้....ลำพัง

หยิบหนังสือ เส้นทางสายเซน โดยเสถียร จันทิมาธร
บรรยายความงดงามแห่งเซนอย่างน่าอัศจรรย์ว่า
เพลงนิรันดร์ซ่อนตัวอยู่ในความมืดของคืนหนึ่ง 
ดับความกระวนกระวายใจกับดนตรีเซน...
ทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา 
เพื่อนคนหนึ่งเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ 
เขาเคยเขียนบทกวีที่ว่า ฝันถึงที่ไหนสักแห่ง 
ที่จะได้ผูกเปลนอนนิรันดร์ 
ได้นอนนิรันดร์ในผืนแผ่นดิน

ปรัชญาเซนและโลกตะวันออกเอเชีย
ที่บริบูรณ์ด้วยจิตวิญญาณ ปรัชญาแห่งเซนเรียบง่าย
แต่ลึกล้ำด้วยต้องใช้ใจดวงดีตีความ
น้อมใจกลับสู่ความสามัญ สงบเงียบ 
ลึกล้ำ ละวางจากตัวตน
แล้ววันหนึ่งเราอาจจะค้นพบว่า
ชีวิตด้านในที่งอกเงยและผลิบานด้วยความเรียบง่าย 
เป็นพลังขับเคลื่อนให้ชีวิตเราให้ดำเนินไป 
และเป็นความสุขที่หมุนโลกได้อย่างนิรันดร์
แม้ในวันที่เราเป็นทุกข์ที่สุด ก็กลับยิ้มได้ ด้วย เซน
ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำ
ปรารถนาให้ทุกคนสงบงามอยู่นิรันดร์

				
comments powered by Disqus
  • เมจิคเชี่ยน ขี้เกียจล๊อคอิน

    13 มีนาคม 2547 18:00 น. - comment id 230249

    กลับมาทีนึง
    
    .....บทกลอนไพเราะเหลือเกินนะขอรับ
  • ชัยชนะ

    13 มีนาคม 2547 21:47 น. - comment id 230327

    พาไปสัญจรไกลนะครับเที่ยวนี้
    ปรัชญาเป็นถ้อยคำที่ลึกซึ้ง กินใจ
    ไม่ว่าจะเป็นของใครที่ชัยชนะเคยผ่านสายตา
    ล้วนให้ข้อคิดที่ดี ๆ ทั้งนั้น
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 มีนาคม 2547 22:24 น. - comment id 230349

    กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะ  ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ และหนังสือเล่มนี้น่ารักดีนะค่ะ
  • ลำน้ำน่าน

    14 มีนาคม 2547 02:37 น. - comment id 230485

    เมจิคเชี่ยน
    ขอบคุณครับที่แวะมาอ่านกันเสมอมา นานๆ จะได้เข้ามาสักที ไม่ค่อยมีเวลาเลยครับ
    
    พี่ชัยชนะ
    ระยะหลังมานี้ไม่ค่อยจะได้เขียนงานเท่าไหร่  แม้ลงมือเขียนเมื่อไหร่ ก็หวังไว้เสมอว่า ผู้อ่านคงจะได้เก็บเกี่ยวข้อคิดไป ไม่มากก็น้อย  คือกำลังใจเงียบที่ได้จากผู้อ่าน ในการเขียนต่อไปครับ
    
    ผู้หญิงไร้เงา
    ขอบคุณครับ หนังสือเล่มนั้นหาซื้อได้ที่ร้านหนังสือทั่วไปนะครับ ร้ายนายอินทร์ ดอกหญ้าก็น่ามีครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน